Αντώνης Ναξάκης*
και Παναγιώτης Μπούρδαλας**
Η φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού (Βουλγαροποίηση μισθών), η ιδιωτικοποίηση (ξεπούλημα) των πάντων (ενέργεια, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι, δημόσια κτίρια, υπηρεσίες υγείας-παιδείας κλπ), η καταλήστευση του ιδιωτικού πλούτου, η μετατροπή μ' ένα λόγο της χώρας σε μια εξαθλιωμένη επαρχεία δουλοπάροικων, που το βόρειο ιμπεριαλιστικό κέντρο των νέων ευρωκρατόρων θα έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω τους, δεν μπορεί να συντελεστεί χωρίς βία και τρομοκρατία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι σκουριές της Χαλκιδικής όπου το κράτος έδειξε τίνος είναι υπηρέτης (της πολυεθνικής Ελντοράντο).
Για την τρομοκρατία χρησιμοποιούν κάθε μέσον. Καταρχήν ζούμε μια βιομηχανία δικών που εξαπλώνεται σαν χιονοστιβάδα σε όλη τη χώρα. Ανεξάρτητα αν οι δίκες αυτές εναντίον όσων αντιδρούν στην εφαρμοζόμενη πολιτική, οδηγούν σε αθωωτικές ή καταδικαστικές αποφάσεις, πιστεύουν ότι θα πετύχουν κοινωνικό σιωπητήριο. Γιατί εκτιμούνπως οι πολίτες, από την ταλαιπωρία, τον εξευτελισμό ή και τη καταδίκη, θα προτιμήσουν τη σιωπή.
Δεν τους αρκεί βέβαια μόνο η βιομηχανία των δικών. Παρεμβαίνουν στο Δίκαιο της χώρας, οδηγώντας τον νομικό μας πολιτισμό πίσω και από τη δίκη του Γαλιλαίου. Ο νόμος 4099/2012 «περί επίορκων» είναι απαράδεκτος και αντισυνταγματικός. Γιατί καταργεί τον ακρογωνιαίο λίθο του Αστικού Δικαίου, δηλαδή το τεκμήριο της αθωότητας. Έτσι επιβάλλει ποινές πριν από την ύπαρξη τελεσίδικων αποφάσεων, οδηγώντας σε κοινωνικά επικίνδυνες και ...............