Παρασκευή 26 Μαΐου 2017

Στελέχη "αχυράνθρωποι" και η μάστιγα των πλαστών αγορασμένων μεταπτυχιακών τίτλων

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΓΙΩΡΓΟΣ
Αν παρακολουθήσει κανείς τις συζητήσεις, που κατά καιρούς γίνονται, για τη θεσμοθέτηση μέτρων αναφορικά με τα κριτήρια και τις διαδικασίες επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης (Περιφερειακών διευθυντών, προϊσταμένων, σχολικών συμβούλων, διευθυντών σχολείων, κ.α.) νομίζει πως πρόκειται για ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα της εκπαίδευσης.

Όντως, είναι κρίσιμο, αλλά για άλλους λόγους:
(α) μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών θα αποσυρθεί από τη διδασκαλία υπέρ της διοίκησης. Η διδασκαλία χάνει τους κατά τεκμήριο ικανότερους δασκάλους. Ξέρω, βέβαια, πολύ καλούς δασκάλους που αρνούνται πεισματικά τη μετακίνηση στη διοίκηση. 
ΑΡΑ: Διδασκαλία-Διοίκηση, σημειώστε 2.
(β) Όσοι/ες επιλέγονται, τελικά, είναι ως εάν να έχουν παροπλιστεί, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες στην υπόθεση της αναβάθμισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας. ΑΡΑ: Παροπλισμός-Αναβάθμιση, σημειώστε 1.
(γ) Η όλη υπόθεση είναι δαπανηρή. Ο παροπλισμός στοιχίζει σε δαπάνη, (επιδόματα θέσης) και σε απώλειες διδακτικού προσωπικού. Ας μας απαντήσουν οι αρμόδιοι, πόσο έχει στοιχίσει στον πενιχρό προυπολογισμό της εκπαίδευσης, ο θεσμός π.χ. του σχολικού συμβούλου από το 1982 μέχρι σήμερα, 35 χρόνια, τώρα. Ένας θεσμός "άταφου νεκρού" που παίζει ως φάντασμα, κάθε φορά που τίθεται το θέμα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού. Δεν είναι απαράδεκτη η δαπάνη για τη συντήρηση θεσμών, όπως του σχ.συμβούλου και των διευθυντών, όταν, από ο τι φαίνεται,μέσα από διαδικασίες κατακερματισμού και προσεταιρισμού τους, λειτουργούν ως πολιορκητικοί κριοί σε κρίσιμες στιγμές επιβολής μέτρων στα οποία αντιστέκονται οι δάσκαλοι της τάξης!

Στη Βουλή δεν ενδιαφέρονται για την εκπαίδευση;

Γίνεται αντιληπτό ότι στη Βουλή, όταν νομοθετούν για το σχετικό ζήτημα, τους ενδιαφέρει ακριβώς αυτό: να έχουν παροπλισμένους δασκάλους σε θέσεις "αχυράνθρωπων" στελεχών διοίκησης και καθοδήγησης.

Με αυτόν τον τρόπο, έχει ανατραπεί η ατζέντα και η προτεραιότητα μιας ριζοσπαστικής προοδευτικής μεταρρυθμιστικής αναβάθμισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, μέσα από την οποία, με συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες, "από τα μέσα και από τα κάτω" να αναδεικνύονται οι δάσκαλοι συντονιστές της διοίκησης και οι δάσκαλοι εμψυχωτές και υποστηρικτές της διδασκαλίας.

Αντί να ασχολούνται με την αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας που να εμπεριέχει την ανάδειξη αυτών που θα την εμπνέουν και θα την βαθαίνουν, ξεσκίζονται ποιοι θα είναι οι διευθυντές "αχυράνθρωποι" των σχολικών μονάδων στην αρχή του σχ.έτους.

Τα κάλπικα είναι μετρήσιμα κι αντικειμενικά;

Μετρούν τάχα μου τα "αντικειμενικά κριτήρια" (διδακτική εμπειρία, μεταπτυχιακά, χρόνια υπηρεσίας) και στο όνομα της αντικειμενικότητας αναγνωρίζουν, και με τη βούλα, τα όποια τερατουργήματα της εμπορευματοποίησης των μεταπτυχιακών στην Ελλάδα. Επιβραβεύουν την αθλιότητα, χωρίς να διανοούνται να "ρίξουν μια κριτική ματιά" στο περιεχόμενο που αντιστοιχεί στους τίτλους που υπάρχουν στους φακέλους.Δε διανοούνται να πάνε ένα βήμα πιο πέρα, εκεί που το πεδίο είναι γεμάτο από μη μετρήσιμα "μόρια": ας πούμε ο αγώνας που κάνει κάποιος για το σχολείο μέσα και έξω από αυτό. Ποιες δημοσιεύσεις έχει και ποιες πρωτοβουλίες έχει αναπτύξει, πέρα από τα κίβδηλα κοινοτικά προγράμματα "καινοτομίας". Το ερώτημα είναι τι κάνει κάποιος που έχει μεταπτυχιακούς τίτλους; Απλώς τους "αποθηκεύει" στο φάκελό του, για κάθε μελλοντική χρήση. Ποια κοινωνική αξία έχει ο τίτλος όταν δε μετουιώνεται σε "σε συνέχειες δράσης;"

Δε μπορούμε να παρακάμψουμε ή να επιβραβεύσουμε τη φάρσα των μεταπτυχιακών τίτλων και των μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί να παίζει το παιγνίδι μιας νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας περί αξιοκρατίας που στηρίζεται στην κατοχή τίτλων. Αν δεν έχει εξασφαλίσει την εγκυρότητα και την αξιοπιστία των διαδικασιών, μέσα από τις οποίες έχουν προκύψει όλα αυτά τα "μόρια", δε μπορεί να τα επικαλείται. Οι αξιοκρατικές επιλογές δεν είναι υπόθεση κάποιων μετρήσιμων παραστατικών. Πριν αυτά καταστούν μετρήσιμα, θα χρειαστεί να μας πουν τι δε μετράνε. Είμαι σίγουρος πως αυτά είναι πολλά και "άπιαστα". Όσο για τη δικαστική εξουσία-Το Συμβούλιο της Επικρατείας- καλά θα κάνει να μην ορίζει την αντικειμενικότητα με δικονομικά κριτήρια και νεοφιλελεύθερες επινοήσεις.

Με όλα τούτα και με εκείνα, χάνεται για μια ακόμη φορά η υπόθεση της εκπαίδευσης γιατί έχει ανατραπεί η ατζέντα του ζητήματος.Με την προηγούμενη ρύθμιση είχε ανοίξει ένα παραθυρόφυλλο δειλό για την αναβάθμιση του Συλλόγου διδασκότων, χωρίς να διευρυνθεί το πεδίο παρέμβασής του στο σχολείο. Έχουμε πισωγύρισμα. Το χειρότερο είναι ότι η εκπαίδευση μετατρέπεται σε μετρήσιμα "μόρια" βεβαιώσεων, πτυχίων (δεύτερων), μεταπτυχιακών, διδακτορικών σε μια χυδαία αγορά, όπου χάνουν κι αυτοί που "σπούδασαν" για να τα αποκτήσουν. Όταν ο τίτλος είναι εμπόρευμα-όχι μόνο λόγω των διδάκτρων αλλά και των συναφών εκτροπών που σημειώνονται, με νομοθετική ρύθμιση, η εκπαίδευση παραδίδεται σε μια ανεπανόρθωτη χυδαία εκφυλιστική διαδικασία της αγοράς.

ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ: η εκπαίδευση!

Έτσι, η σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή επικυρώνει και νομιμοποιεί για μια ακόμη φορά την περαιτέρω διείσδυση αυτών των πρακτικών, μια και περιβάλλονται με το κύρος της νομιμότητας, της μετρησιμότητας και της αντικειμενικότητας. Ώρα είναι να δούμε αυτό το φαινόμενο να απλώνεται στο βασικό πανεπιστημιακό πτυχίο, τις εισαγωγικές εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το Λύκειο, το Γυμνάσιο, το Δημοτικό!
Εκεί που θρηνούσαμε για την δαπανηρή παραπαιδεία των φροντιστηρίων, θα έχουμε μπροστά μας την εκπαίδευση ως "Σούπερ Μαρκετ", με κορυφαία στιγμή αιχμής τις μεταπτυχιακές σπουδές και τα διδακτορικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι αντίστοιχα της ανάρτησης και να μην θίγουν την προσωπικότητα κανενός πολίτη.
Ευχαριστώ για τη Συμμετοχή