Πρωτοχρονιά Μεγάλος συνωστισμός
στους πάνω δρόμους
Έλκηθρα ανεβοκατεβαίνουν
φορτωμένα
Κι ο χιονιάς χαμογελαστός
σαν Αι Βασίλης
Καίει ο βοριάς
τα γυμνά χέρια των παιδιών
Τα μαυρισμένα
απ το κρύο δάχτυλα
χαϊδεύουν ένα νεογέννητο
στη φάτνη
Το νεογέννητο χαμογελάει
Εγώ κλαίω γιατί βλέπω
τα πάθη να ‘ρχονται
Μια δεκαεξάχρονη μάνα κλαίει
τα βάσανα του κόσμου
Εγώ κλαίω τα δικά της βάσανα
Μέρες γιορτινές
που η πίκρα διαστέλλεται,
όπως ο χρόνος του απελπισμένου
Ανεβοκατεβαίνουν τα έλκηθρα
στους πάνω δρόμους
γεμάτα δώρα
Κι όμως σε κάθε δρομολόγιο
μας ξεχνάνε
Νύχτες στολισμένες
που αναβοσβήνουν γιορτινά
Στους κάτω δρόμους
παιδικές καρδιές που περιμένουν
τα έλκηθρα που δεν έφτασαν ποτέ
29 Δεκέμβρη 2012
Γιάννης Ποταμιάνος Σημείωση: Ο πίνακας είναι του Wassily Kandinsky
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι αντίστοιχα της ανάρτησης και να μην θίγουν την προσωπικότητα κανενός πολίτη.
Ευχαριστώ για τη Συμμετοχή