ΡΑΣ: ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ για τις ΕΚΛΟΓΕΣ της Β' ΕΛΜΕ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ

ΡΑΣ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

«ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΜΕΛΟΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΔΕ»

http://ras-edu.blogspot.gr

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Να κάνουμε τις ψήφους κίνημα

στο δρόμο της ανατροπής

Στις 2 Δεκεμβρίου 2014, οι καθηγητές (μόνιμοι-αναπληρωτέςς), της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας καλούνται να εκλέξουν το νέο Δ.Σ για την συνδικαλιστική χρονιά 2014-2015. Όλοι σας γνωρίζετε, ανεξαρτήτως του που βρίσκεστε πολιτικά, κομματικά ότι πέσαμε πολύ χαμηλά, πάρα πολύ χαμηλά, έπεσε πολύ χαμηλά η δημόσια ζωή, η διανοητική ζωή, έπεσε πολύ χαμηλά η πολιτική ζωή σ’ αυτή τη χώρα, απαξιώθηκε ο συνδικαλισμός γι’ αυτό φτάσαμε εδώ.

Είναι γνωστά σε όλους τα πρωτόγνωρα εργασιακά-εκπαιδευτικά, οικονομικά, κοινωνικά και....

οικογενειακά προβλήματα, που επέβαλαν οι κατοχικές δυνάμεις με τα διάφορα μνημόνια στον ελληνικό λαό.

Εμείς δεν προδώσαμε κανέναν, άλλοι σας πρόδωσαν. Πολύ περισσότερο δεν προδώσαμε τους μαθητές τα οράματά μας και τις νέες γενιές. Όλοι έχετε λογαριασμούς με τα παιδιά σας και πραγματικά κοιτάξτε τι αφήσατε στις νέες γενιές. Εμείς δεν προδώσαμε τους εαυτούς μας, στο επίπεδο της ιστορικής ευθύνης. Κάποιοι για τις απόψεις μας από την απεργία του 1997, που βρεθήκαμε στην Β’ ΕΛΜΕ, είπαμε τότε ότι έρχεται «συντηρητικός χειμώνας», κάνουν λόγο, για, «ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ». Δεν είναι προφητεία είναι η δικαίωση μιας θεωρίας και μιας πολιτικής διορατικότητα και στρατηγικής για το κίνημα.  

Η εκπαίδευση, όπως και η υγεία-πρόνοια μετατρέπονται σε εμπορεύματα.  Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σαν «καλοί» μαθητές της τρόικας έχουν επιβάλει δυσβάσταχτα χαράτσια και οδηγούν τα νοικοκυριά σε εξαθλίωση. Έχει χαθεί η αισιοδοξία, το χαμόγελο και η προοπτική του κόσμου της εργασίας.  

Παντού κοινωνική δυστυχία και φτώχεια. Πανικός, φόβος, τρομοκράτηση, πειθαρχικές διώξεις, αυταρχισμός, που σκορπούν την απογοήτευση και επιβάλουν την χειραγώγηση και την υποταγή  στους εκπαιδευτικούς του δημόσιου σχολείου.

Οι εξελίξεις στη δημόσια εκπαίδευση είναι δραματικές. Οι καθηγητές ως εργαζόμενοι καθημερινά δέχονται και ένα νέο χτύπημα και όμως αδιαμαρτύρητα! Γιατί; Έρχεται το «νέο» μισθολόγιο με νέες περικοπές και με πριμ παραγωγικότητας σε συνδυασμό με την αξιολόγηση, που λυσσαλέα θέλουν να επιβάλουν οι γιάπηδες της Μέρκελ.

Αυτές οι αρνητικές εξελίξεις κάπως πρέπει να αντιμετωπιστούν δεν πάει άλλο… Η ΡΑΣ επιμένει ακόμα ανυπότακτα και ανατρεπτικά. Οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί δεν έχουν ανάγκη από ένα συνδικαλισμό, που θα ετεροκαθορίζεται ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση. Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι μια γνήσια συνδικαλιστική κουλτούρα μακριά από ποικίλες εξωτερικές εξαρτήσεις. Έχει ανάγκη το εκπαιδευτικό κίνημα από συνδικαλιστικά στελέχη που, ακόμη και αν έχουν κομματική ιδιότητα, να προτάσσουν στην πράξη την συνδικαλιστική ιδιότητα. Σήμερα, που ο συνδικαλισμός είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαίος, θα πρέπει να στραφεί και πάλι σε αξίες που απεμπολούνται από συνδικαλιστικές πρακτικές των τελευταίων χρόνων.

Οι αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο θα προωθηθούν άμεσα από τη συγκυβέρνηση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Έχει, άλλωστε, δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα κατασυκοφάντησης του συνδικαλιστικού κινήματος μέσα από την αξιοποίηση αρνητικών συνδικαλιστικών πρακτικών προκειμένου να επιφέρουν το συνολικό διασυρμό της έννοιας του συνδικαλισμού. Περιορισμός της συνδικαλιστικής δράσης-απαξίωση της κοινωνικής ασφάλισης: σχεδιάζουν την επιστροφή στους πρώιμους καπιταλιστικούς χρόνους.

Δεν θα μπούμε σε μια στείρα κριτική στο απερχόμενο Δ.Σ. άλλωστε είναι γνωστή η στάση κάθε παράταξης σ’ αυτό. Επιλέγουμε μπροστά στις εκλογές αυτές να παραθέσουμε τις θέσεις μας για μια άλλη πορεία του σωματείου, μια ανεξάρτητη φωνή και άποψη, μακριά από μηχανισμούς, γραφειοκρατία και τον βραχίονα του κυβερνητισμού, μια μαχητική πρόταση διεξόδου από το σημερινό τέλμα!

Στους αγώνες που έρχονται χρειαζόμαστε μια μαχητική ΕΛΜΕ με ανεξάρτητη δράση, που δεν θα παρακολουθεί τα γεγονότα, που θα επιδιώκει την μεγαλύτερη δυνατή ενωτική αγωνιστική συσπείρωση των συναδέλφων. Μπορούμε μαζί να ακυρώσουμε την βαρβαρότητα της αξιολόγησης, που φέρνει απολύσεις και κλείσιμο σχολείων, που μετατρέπει τους μαθητές σε πελάτες (βλέπε ΟΟΑΣΑ), αρκεί να υπερβούμε συνήθειες και δοξασίες που δεν έχουν οδηγήσει πουθενά τη συλλογική δράση, το αντίθετο, έχουμε συνεχόμενες απώλειες.  

Επιδιώκουμε την ανόρθωση της ΕΛΜΕ και την επαναφορά των συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών με επίκεντρο τα πραγματικά προβλήματα των συναδέλφων. Δεν ασχολούμαστε με τον συνδικαλισμό για καρέκλες ή για ανέλκυση στην κομματική ή κρατική ιεραρχία αλλά αγωνιζόμαστε να αλλάξουμε τον κόσμο που λέει και ο ποιητής.

Αρνούμαστε να τραβάμε κουπί για ένα κομμάτι ψωμί. Να επαναφέρουμε το νόημα των λέξεων, όπως ανεξαρτησία, ελευθερία, αλληλεγγύη, συνάδελφος, αγώνας, συλλογικότητα, στην επικαιρότητα. Αρνούμαστε έναν στείρο συνδικαλιστικό λόγο που περιορίζεται μόνο στα επιμέρους. Αποκαλύπτουμε τα σχέδια των μνημονιακών κυβερνήσεων και των Συν αυτών και οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας μέσα από συλλογικές αποφάσεις για παρατεταμένους αγώνες ρήξης και ανατροπής.

Η αποτροπή του ολέθρου, που έφερε το υποταγμένο στους ξένους πολιτικό σύστημα, που το σιγοντάρουν και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ,  δεν μπορεί να γίνει με τα παλαιά και νέα υλικά, που προτάσσουν τον ανταγωνισμό και τον ατομισμό ως κοινωνικά πρότυπα σε βάρος του συλλογικού. Μαζί φτιάχνουν τις νέες αλυσίδες του σκλαβοπάζαρου των εμπόρων των  εθνών.

Η συντεχνιακή αντίληψη και η δήθεν ουδετερότητα ορισμένων, που κυνηγούν το ατομικό και το έλασσον, εκτός ότι εγκλώβισαν και δημιούργησαν σύγχυση σε πολλούς συναδέλφους μας, με τη συμμετοχή τους στο Δ.Σ. δεν άλλαξε κάτι στη λειτουργία της ΕΛΜΕ. Μια από τα ίδια. Χωρίς θέσεις, οραματικό στόχο, άτολμοι και με νεοφιλελεύθερες απόψεις ιδιαίτερα στο θέμα της αξιολόγησης.  

Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ στο θέμα της αξιολόγησης πέρα από κάποιες πρωτοβουλίες στην αρχή εγκατέλειψε νωρίς τη μάχη και άφησε τα σχολεία ουσιαστικά χωρίς άμεση ενημέρωση και πρακτικές οδηγίες, υποτίμησαν την αποχή των ΟΛΜΕ-ΑΔΕΔΥ. Δεν αναχαίτισαν-κατήγγελλαν τους σχολικούς συμβούλους, εκείνους που πρωτοστά-τησαν-τούν στην εφαρμογή της αντιδραστικής αξιολόγησης, ούτε σήκωσαν ψηλά το ζήτημα τοπικά, όπως έγινε από πολλές ΕΛΜΕ της χώρας. Δεν μπορεί να υποτάσσεται η λειτουργία του σωματείου στις στρατηγικές κανενός κόμματος. Ούτε στην προσμονή των εκλογών, αλλά ούτε και σε ομφαλοσκόπηση στη λογική της καθαρότητας.

Ο διαχωρισμός σε παλιούς και νέους εκπαιδευτικούς (μισθολογικά-βαθμολογικά) έγινε σκόπιμα από την εξουσία για την διάσπαση των συλλογικών διεκδικήσεων, κάτι που δεν πρέπει να αποδεχτούμε. Οι υποσχέσεις ατομικά σε νέους συναδέλφους για καλλίτερη δήθεν… αντιμετώπιση από την διοίκηση, για αύξηση μισθού, για αλλαγή βαθμού, για καμιά απόσπαση κ.α. δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο τα εργαλεία της υποταγής και αποδοχής όλων των αντιεκπαιδευτικών μέτρων που έρχονται στο άμεσο μέλλον,

     Οι αναπληρωτές συνάδελφοι των 650 ευρώ, του ΕΣΠΑ κ.α., πρέπει να καταλάβουν ότι οι μόνιμοι διορισμοί είναι υπόθεση του μαζικού αγώνα και όχι των διαφόρων διαμεσολαβητών των παρατάξεων που απευθύνονται, διότι η παραίτηση και υποστολή θα φέρουν τον εθελοντισμό με έπαινο-αμοιβή -τα μόρια προτεραιότητας για μελλοντικό διορισμό! Αυτά τα οράματα έχουν για τον κόσμο τις εργασίας όσοι δεν διαχωρίσουν τη θέση και τη στάση τους σε αυτές τις εκλογές της Β’ ΕΛΜΕ, από τις μνημονιακές πολιτικές που επιβάλουν με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην εργασία.

Τα μεγάλα κενά εκπαιδευτικών ακόμα και σήμερα (πάνω από 50 στο νομό), οι χαμένες ώρες, η υποχρηματοδότηση των σχολείων, η κοινωνική φτώχεια, οι περικοπές στους μισθούς η αδιαφάνεια, ο ατομισμός, το βόλεμα, το έλλειμμα αλληλεγγύης και όλο αυτό το διαλυτικό τοπίο  μέσα στα σχολεία έχουν φέρει την απογοήτευση στους συναδέλφους για το τι μέλη γενέσθαι.

Τώρα πρέπει να βγούμε μπροστά να απαιτήσουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας με συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις σε όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Κανένας εκπαιδευτικός χωρίς οργανική θέση. Να καταργηθεί το διάταγμα που χαρίζει τα αυξημένα μόρια, εικονικά σε θέση που δεν υπηρέτησε ποτέ ο συνάδελφος. 

Ο μισθός δεν φθάνει να τα βγάλουμε πέρα. Τα βιβλιάρια υγείας μόνο για σουβενίρ μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αφού δημόσια περίθαλψη ουσιαστικά δεν υπάρχει. Η σύνταξη και το εφάπαξ καθημερινά εξαϋλώνονται.

Η αύξηση του οραρίου καθώς και οι αναθέσεις των μαθημάτων αρχίζουν και γίνονται ο εφιάλτης κάθε συναδέλφου.

Αγωνιζόμαστε για πραγματική αναβάθμιση της ΤΕΕ, για επιστροφή των διαθέσιμων που ξεχάστηκαν.

Η μαθητεία με την άτυπη κατάρτιση (ΣΕΚ) θα είναι η νέα Γαλέρα για τα παιδιά μετά το γυμνάσιο κυρίως αυτά των μεσαίων και χαμηλολαϊκών κοινωνικών στρωμάτων. Το λύκειο θα συρρικνωθεί και θα είναι για λίγους αφού στην ουσία θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Είναι βαρετό κάθε φορά να κάνουμε έκκληση για το αυτονόητο, δηλαδή να ζητάμε ψήφο για να εκλεγούμε στο Δ.Σ. του σωματείου (το οποίο φτιάξαμε, πιστεύουμε, αγωνιστήκαμε, πονέσαμε, κινηγηθήκαμε, κατακτήσαμε στόχους για το σύνολο της εκπαίδευσης), ώστε να προσφέρουμε τις γνώσεις, την εμπειρία και τα κουράγια μας για τη δημόσια εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό.

Υψώνουμε το ανάστημα μας, ως εργαζόμενοι, ως μαχόμενοι εκπαιδευτικοί. Αντίσταση, απειθαρχία, ανυπακοή, αξιοπρέπεια! Όχι σε κάθε μορφής αξιολόγηση ! Καμία αυταπάτη ότι  κάποια άλλη, καλύτερη ή εναλλακτική αξιολόγηση μπορεί να υπηρετήσει το δημόσιο σχολείο.

Εμείς θα συνεχίσουμε να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη!

·         Η ΕΛΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

·         ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΙΣΗ ΣΤΟ Δ.Σ. της ΕΛΜΕ 

·         Συλλογικά, ενωτικά, μαχητικά, ανατρέπουμε τα σχέδια τους !

Υ.Γ. Οι συνάδελφοι που θέλουν να συμμετάσχουν στο ψηφοδέλτιό μας ας επικοινωνήσουν μαζί μας.

e-mail: rrasedw@gmail.com

Αγρίνιο 20 Νοεμβρίου 2014

Από τη ΡΑΣ