Συνέντευξη τύπου της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και προγραμματικές δηλώσεις - Γαβρόγλου: Αυτοαξιολόγηση

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ....

"....Προχωράμε επίσης και σε κάτι άλλο. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις προχωράμε σε μια αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Αυτό όμως προσέξτε έχει μια μεγάλη σημασία, είναι στο πλαίσιο του σχεδιασμού και της αποτίμησης των σχολικών μονάδων. Δεν έχει σχέση ούτε με τιμωρητικά, ούτε με...
κυνήγι μαγισσών, ούτε με οτιδήποτε άλλο. 

Εγώ προσωπικά το θέμα της αυτοαξιολόγησης το κατανόησα μετά τις αποφάσεις συνεδρίων των επαγγελματικών και μαζικών φορέων, των συνδικαλιστικών φορέων των δασκάλων και των καθηγητών. Δεν είναι ένα πράγμα που ο κόσμος της εκπαίδευσης δεν θέλει. Ορθά δεν θέλει μια διαδικασία αξιολόγησης που θα στοχοποιήσει πρόσωπα. Προφανώς. Δεν το θέλουμε όμως αυτό. 

Υπάρχουν όμως ορισμένα άλλου είδους θέματα. Ξέρετε ότι εμείς ως Υπουργείο Παιδείας δεν γνωρίζουμε τις καλές πρακτικές που σε πολλά σχολεία υπάρχουν με πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών; Δεν τις γνωρίζουμε αυτές. Δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός. Το γνωρίζουμε γιατί κάποιος γνωρίζει κάποιον κλπ. 

Και υπάρχουν πολλές τέτοιες καλές πρακτικές. Γιατί αυτό να μη το ξέρει το πανελλήνιο και μόνιμα να συζητάει γύρω από τις μιζέριες; Το δεύτερο. Κι αυτό είναι δέσμευση στην πολιτική. Η αυτοαξιολόγηση των σχολείων θα συμπεριλαμβάνει και τις υποχρεώσεις της πολιτείας προς τα σχολεία. 

Δεν μπορεί να έχει η πολιτεία απαίτηση από οποιοδήποτε εκπαιδευτικό θεσμό, αν η ίδια δεν μπορεί στοιχειωδώς να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Δεν μπορεί η πολιτεία να παίζει μονά ζυγά δικά μας. Με αυτή την έννοια θεωρούμε ότι και ένα τέτοιο σύστημα αυτοαξιολόγησης θα καταγράψει και πάρα πολλές ελλείψεις που εμείς δεν τις γνωρίζουμε. 

Εγώ που μιλάω και πήγαινα και σε πολλά σχολεία πριν και με το Νίκο Φίλη που πηγαίναμε και σε διάφορες εκδηλώσεις, είναι απίστευτο το πόσα πράγματα σου λένε που δεν τα έχεις προσέξει. Μικρά πράγματα που κάνουν τεράστια διαφορά στην αλλαγή της καθημερινότητας. 

Και εδώ θα ήθελα επίσης να τονίσω μια άλλη μιας διάθεση -δεν θα έλεγα πρωτοβουλία και θα καταλάβετε τι εννοώ διάθεση- και είναι, έχουμε αυτό το προνόμιο να έχουμε σχολεία σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας. Ας μετατρέψουμε αυτά τα σχολεία, σε δημόσιους χώρους όπου θα αντιμετωπιστούν και οι κοινωνικές ανισότητες και οι μαθησιακές ανισότητες, θα ανοίξουν μαθησιακά αυτά τα σχολεία στην κοινωνία. 

Ας εκμεταλλευτούμε τις ιδιομορφίες μας και ας μη θεωρούμε τις ιδιομορφίες μας ως κάτι αρνητικό...."

http://www.minedu.gov.gr/eidiseis/25975-14-12-16-synentefksi-typou-tis-politikis-igesias-tou-ypourgeiou-kai-programmatikes-diloseis

http://www.minedu.gov.gr/eidiseis/25982-14-12-16-to-vinteo-tis-synentefksis-typou-tis-politikis-igesias-tou-ypourgeiou

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ

ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΚΩΣΤΑ ΦΩΤΑΚΗ

Αναπληρωτή ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΟΥΡΑΡΗ

ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΞΕΒΑΝΑΚΗ

ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΗ

ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016

ΥΠΟΥΡΓΟΣ:

Γεια σας. Θα μου επιτρέψετε μια σχετική αμηχανία είναι η πρώτη συνέντευξη που δίνουμε, σας ευχαριστώ για την προσέλευση και κυρίως ευχαριστώ τη μεγάλη πλειοψηφία υμών και αρκετών συναδέλφων σας που έως τώρα τουλάχιστον υπήρξε μια συγκρατημένη αισιοδοξία και εν πάση περιπτώσει δεν φάνηκε να υπάρχει ένα κλίμα πολεμικής από τα περισσότερα έντυπα και πραγματικά το εκτιμώ όχι γιατί είναι πρόβλημα η πολεμική, αλλά γιατί είναι σημαντικό να τηρούνται κανόνες.

Σας έχει μοιραστεί ένα δελτίο Τύπου εκτεταμένο, θα πω κάποιες σκέψεις και μετά θα μιλήσει ο κ. Φωτάκης, τον γνωρίζετε όλες και όλοι, είναι αναπληρωτής Υπουργός υπεύθυνος για τα θέματα έρευνας, ο κ. Ζουράρις Υφυπουργός, ο κ. Μπαξεβανάκης επίσης Υφυπουργός και ο Γενικός Γραμματέας ο κ. Παντής.

Θέλω να ξεκινήσω με το να υπογραμμίσω τη λογική μας στο πλαίσιο της οποίας προσπαθούμε να κάνουμε όσα θα πω ότι θέλουμε να κάνουμε. Το ξέρετε κι εσείς ότι έχουμε περάσει μια πενταετία τουλάχιστον όπου η δημόσια εκπαίδευση θεσμικά υπονομευμένη, υλικοτεχνικά ρημαγμένη και με ένα ανθρώπινο δυναμικό που η πολιτεία το είχε απαξιώσει, κατάφερε και στάθηκε στα πόδια της. Έχει μια σημασία αυτό. Τραυματισμένη μεν, αλλά κατάφερε να σταθεί στα πόδια της.

Ό,τι θα πω δεν έχει σχέση με το πώς θα μπορέσει το σημερινό σχολείο, το σημερινό Πανεπιστήμιο και το σημερινό ΤΕΙ και τα Ερευνητικά Κέντρα προφανώς να διαχειριστούν την κρίση, όσο θεωρούμε ότι είναι κάποια μέτρα σε αυτή τη νέα πορεία, που αρχίζει να αχνοφαίνεται. Δειλά μεν, αλλά αρχίζει να αχνοφαίνεται.  Στο τέλος του τούνελ άρχισε να φαίνεται μια πιο αισιόδοξη προοπτική, θα το δούμε και σε πολλά άλλα σημεία.

Βεβαίως δεν είναι μαύρο – άσπρο τα πράγματα, έχουμε τεράστιες δυσκολίες, αλλά ξέρουμε τώρα ότι πάμε όχι σε ένα σκοτάδι ψαχουλεύοντας, αλλά πια σε μια νέα κανονικότητα.

Άρα εκείνο που θέλουμε να κάνουμε είναι πρώτον να αναγνωρίσουμε –και να το αναγνωρίσουμε γενναιόδωρα αλλά και πολιτικά- τα σημαντικά πράγματα που έγιναν. Και με βάση αυτό, να πούμε ότι εδραιώνουμε αυτά που έγιναν, τα βελτιώνουμε και παίρνουμε και νέες πρωτοβουλίες. Είναι μια σχετικά συντηρητική θέση, δηλαδή δεν θεωρούμε δεδομένα όσα έγιναν με την έννοια ότι αν δεν τα φροντίσουμε, μπορεί και να ακυρωθούν. Άρα πρέπει οπωσδήποτε ό,τι βήματα γίνεται να κατοχυρώνεται, να βελτιώνεται. Πολλά από αυτά που κάναμε πρέπει να βελτιωθούν πάρα πολύ.

Και με βάση αυτό, να προχωρήσουμε σε νέες ρυθμίσεις.

Βασικό όμως στοιχείο σε όλα όσα λέμε και θα δείτε και από τους συναδέλφους, ο πυρήνας του προβληματισμού αν θέλετε, είναι πως θα μπορέσουμε έμπρακτα να ενισχύσουμε τους εκπαιδευτικούς και να υπάρξει μια σχέση εμπιστοσύνης. Μην έχουμε αυταπάτες, είναι μια κοινωνία που δυστυχώς στα λόγια όχι, αλλά στις πράξεις πολλές φορές απαξιώνει τους εκπαιδευτικούς και μια πολιτεία, που κι αυτή παρά τα λόγια, δεν τους φροντίζει επί της ουσίας όσο πρέπει.

Αν θέλουμε να έχουμε μια δημοκρατική κοινωνία, αν θέλουμε να έχουμε μια εκπαίδευση δημόσια και ουσιαστική, ο πυρήνας που θα λύσει το πρόβλημα είναι οι εκπαιδευτικοί. Αλλά οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν πια να συνεχίσουν έτσι όπως είναι. Έχουν κουραστεί οι άνθρωποι και δεν έχουν κουραστεί μόνο φυσικά, έχουν κουραστεί ψυχολογικά και λόγω της θέσης της κοινωνίας απέναντί τους και κυρίως της θέσης μιας πολιτείας που οι ίδιοι θεωρούν ότι τους εμπαίζει. Ανεξάρτητα αν πολλές φορές γίνονται πάρα πολύ σημαντικά βήματα.

Βεβαίως πάλι αυτό με μια αντιφατικότητα. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν τα θεωρούν αυτά, υπάρχουν εκπαιδευτικοί που κάνουν τη δουλειά τους εντελώς γραφειοκρατικά, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία είναι αυτοί που κράτησε το σχολείο και πρέπει εμείς να δούμε ότι τι θα λέμε, αλλά το τι θα κάνουμε ώστε να υπάρξει αυτή η εμπιστοσύνη.

Γι' αυτό και λέμε και ξαναλέμε ότι το μεγάλο στοίχημα είναι το πώς θα επανατοποθετηθούμε όλοι στη νέα κατάσταση που αρχίζει σιγά - σιγά να διαμορφώνεται, πως θα επανανοηματοδοτήσουμε το δημόσιο χώρο γενικότερα και τα δημόσια σχολεία ειδικότερα, τα δημόσια Πανεπιστήμια και ΤΕΙ ειδικότερα.

Άρα καλούμαστε στη νέα πραγματικότητα να δούμε και εμείς πως τοποθετούμαστε πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Το δημόσιο θα παύσει να είναι το ίδιο δημόσιο που γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Τα δημόσια σχολεία, τα δημόσια Πανεπιστήμια, τα δημόσια ΤΕΙ χρειάζονται αυτές τις επανανοηματοδοτήσεις. Η επανανοηματοδότηση δεν σημαίνει μια διαφορετική ματιά μόνο από εμάς και η δική μας συμπεριφορά θα μείνει όπως παλιά.

Άρα έχει νομίζω ένα ενδιαφέρον η σημερινή συγκυρία γιατί είναι μια συγκυρία και που μας βγάζει από την κρίση, αλλά και μια συγκυρία στην οποία έχουμε αποκτήσει κι εμείς και ως Υπουργείο Παιδείας και ως Κυβέρνηση νομίζω και ως Αριστερά αλλά και ως κοινωνία μια άλλη συνείδηση γι' αυτά τα ζητήματα.

Αυτό καλούμαστε να συγκεκριμενοποιήσουμε. Να συγκεκριμενοποιήσουμε σε ένα σχολείο και Πανεπιστήμιο ποιότητας, ισότητας, δημοκρατίας και ανθρωπισμού. Ο λόγος που θέλω να δώσω μεγάλη έμφαση σε αυτά που μόλις τώρα είπα, είναι ότι πολλά από αυτά που θα σας πω τα έχετε ξανακούσει. Το ερώτημα στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι αν λέει κανείς τα ίδια και τα ίδια, είναι αν αυτά που πάει να κάνει, συντονίζονται  με μια νέα συνείδηση στην κοινωνία.

Και πιστεύουμε ότι αυτά που έγιναν πέρσι και προτείνονται να γίνουν και φέτος, έρχονται πια να κλειδώσουν έρχονται να κουμπώσουν με μια νέα συνείδηση και στην εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και στην κοινωνία μας γενικότερα.

Γνωρίζετε προφανώς ότι έχουμε προχωρήσει σε νέα ωρολόγια προγράμματα, σε ένα νέο τύπου επαγγελματικού Λυκείου, τον εμπλουτισμό του ωρολογίου προγράμματος, τα νέα προγράμματα σπουδών και τα λοιπά. Θέλω να είναι σαφής η διάκριση ανάμεσα στα προγράμματα σπουδών στα σχολεία, στο συνοδευτικό υλικό, στα συγγράμματα και στην ορθολογικοποίηση όλου αυτού του συστήματος.

Όπως ξέρετε έχουμε τεράστιες επικαλύψεις, έχουμε πράγματα που είναι είτε πολύ προχωρημένα, είτε δεν είναι πολύ προχωρημένα, προσπαθήσαμε φέτος στο πλαίσιο του νόμου προφανώς, να ορθολογικοποιήσουμε όλο αυτό το σύστημα και ορθολογικοποιώντας το σύστημα να προτείνουμε και νέα προγράμματα σπουδών. Προτείνοντας νέα προγράμματα σπουδών, να δούμε και νέου είδους εκπαιδευτικό υλικό. Με νέου είδους εκπαιδευτικό υλικό, νέα προγράμματα σπουδών, ορθολογικοποίηση και αξιολόγηση αυτών των προγραμμάτων θα προχωρήσουμε στη συγγραφή των βιβλίων.

Και δεν το λέω για σας που όντως το γνωρίζετε το θέμα εξαιρετικά καλά, το λέω ότι η κοινωνία θεωρεί ότι αλλάζεις κάτι και αμέσως γράφεις ένα καινούργιο βιβλίο που αντανακλάται αυτή η αλλαγή στο βιβλίο. Δεν είναι έτσι. Είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο εγχείρημα και μετά μπορούμε να απαντήσουμε στις όποιες ερωτήσεις.

Όπως ξέρετε προχωράμε στον ενιαίο τύπο Δημοτικού σχολείου, στη ριζική αναβάθμιση της Ειδικής Αγωγής. Αυτό είναι ένα θέμα που δεν το κάνουμε ούτε με τη λογική της φιλανθρωπίας ούτε και με τη λογική του συναισθηματισμού, αυτή είναι μια πολιτική επιλογή μας, μια σκληρή πολιτική επιλογή και θα τη φτάσουμε μέχρι τέλος.

Και ξέρετε ότι πέρσι εγκαινιάσαμε την συμπερίληψη των παιδιών, ένα πολύ δύσκολο, κοινωνικά και συναισθηματικά δύσκολο πρόβλημα και βεβαίως όταν όλα αυτά γίνονται χωρίς πρόσθετα κονδύλια καταλαβαίνετε τις δυσκολίες παρ' όλα αυτά είναι ευθύνη της πολιτείας να προχωρήσει σταθερά σε αυτό τον τομέα, όπως και να προχωρήσει στον τομέα της εκπαίδευσης των προσφύγων.

Πρωτόγνωρο, δύσκολο, με κοινωνικές αντιδράσεις που πολλές φορές δεν τιμούν την κοινωνία μας, αλλά και άλλες φορές είναι όχι μόνο ηρωικές αλλά είναι η ταυτότητα που θέλουμε να δώσουμε στην κοινωνία μας, όταν ανοίγουν τα σχολεία, όταν οι γονείς είναι μέρος αυτής της διαδικασίας, όταν οι μαθητές γίνονται το ίδιο με τα προσφυγόπουλα. Εδώ λοιπόν είναι ένας διαρκής αγώνας, ένας αγώνας τον οποίο είναι σαφές σε ποια πλευρά είμαστε εμείς.

                        Ξέρετε ότι ένας από τους λόγους που φέτος άνοιξαν έγκαιρα τα σχολεία δεν ήταν μόνο οι μεταθέσεις και οι αποσπάσεις των μονίμων και η πρόσληψη των αναπληρωτών, αλλά και η έγκαιρη παράδοση των βιβλίων στα σχολεία.

                        Αυτό θα γίνει και φέτος και εδώ θέλω και δημόσια να ευχαριστήσω τους συνεργάτες και τις υπηρεσίες του Υπουργείου, που κατάφεραν αυτό το τιτάνιο έργο. Εγώ νόμιζα ότι είναι πριν έρθω στο Υπουργείο ένα τεχνικό ζήτημα, που κατάφεραν να το ολοκληρώσουν με τέτοια επιτυχία πέρσι και ελπίζω και φέτος.

                 Σε αυτό που σας έχουμε μοιράσει είναι και οι αριθμοί των οργανικών θέσεων, των σχολείων κλπ. Αναμφισβήτητα μένουν πάρα πολλά ακόμη να γίνουν. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τα κάνουμε, αλλά να ξέρετε ότι η πρώτη μας προτεραιότητα θα είναι να γίνουν αυτά ώστε να εδραιωθούν τα στέρεα βήματα που έγιναν πέρσι και πάνω σε αυτά να κάνουμε τα επόμενα στέρεα βήματα.

                 Εδώ τώρα υπάρχει νομίζω μια παρεξήγηση ως προς τον προϋπολογισμό. Η παρεξήγηση μάλλον δεν είναι από όλους, αλλά είναι από κάποιους και μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση όταν βγήκαν δημοσιεύματα που λένε μειώθηκε ο προϋπολογισμός για την παιδεία.

             Ξέρετε όλα αυτά τα χρόνια που μας πέρασαν ήταν μειωμένος. Μπορεί να λέχθηκαν αυτά και λόγω αδράνειας. Να θεωρήθηκε ότι αφού έγιναν τόσα χρόνια, μάλλον και φέτος έτσι θα γίνει.

          Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Είναι εντελώς διαφορετική και δεν είναι επειδή το λέω εγώ. Για πρώτη φορά τα τελευταία 6 χρόνια έχουμε μια αύξηση 5% στον προϋπολογισμό.

          Αλλά προσέξτε όποιοι μιλάνε για δαπάνες θα πρέπει να παρακολουθούν και τι πρόσθετα έχουμε επιπλέον του 5%, διότι υπάρχουν πολλά αδιάθετα στον προϋπολογισμό που μπορούμε να τα προσανατολίσουμε σε διάφορες ανάγκες. Υπάρχουν πρόσθετα έσοδα που μας δίνει η κυβέρνηση π.χ. για τα θέματα της σίτισης και της φοιτητικής μέριμνας που μόλις πριν μια εβδομάδα πήραμε μια πρόσθετη επιχορήγηση των 3 εκατομμυρίων.

        Ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε σήμερα στη Θεσσαλονίκη για 250 εκατομμύρια που θα διατεθούν ανάμεσα στην παιδεία και την υγεία επιπλέον των προϋπολογισμένων για το 2017. Σε σχέση με αυτά που έγιναν τα τελευταία έξι χρόνια έχουν γίνει πρωτόγνωρα πράγματα. Έχουν πάει καινούργιες θέσεις στα πανεπιστήμια. Όχι από τότε που έγινα εγώ Υπουργός, από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία.

          Έχουμε ιδρύσει το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας που θα μας μιλήσει είμαι σίγουρος και ο κ. Φωτάκης. Έχουν προκηρυχθεί 2.500 υποτροφίες. Θέλω να σας πω ότι εγώ καταλαβαίνω την πολιτική αντιπαράθεση, αλλά η πολιτική αντιπαράθεση ας γίνει με βάση κάποια στοιχεία που συμφωνούμε, γιατί στα στοιχεία ελπίζω να καταφέρουμε να συμφωνούμε όλοι.

          Εδώ δεν είναι η κριτική σε ελάχιστους από τους συναδέλφους σας που κάνανε αυτό. Η κριτική είναι και στη Σύνοδο Πρυτάνεων. Η οποία Σύνοδος Πρυτάνεων έβγαλε ένα ομόφωνο ψήφισμα το περασμένο Σάββατο όπου μας έλεγε ότι επειδή μειώθηκαν οι δαπάνες για τα πανεπιστήμια, για την παιδεία, για τη σίτιση κλπ, ότι θα ενημερώσουν για την κατάσταση αυτή την ελληνική κοινωνία.

           Εγώ δεν λέω ότι ζούμε περιόδους αφθονίας, ή ότι τα λεφτά και θα δείτε στο τέλος υπάρχει μια πρόταση, τα λεφτά είναι επαρκή. Πολλά πανεπιστήμια π.χ. δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ούτε τα ανελαστικά τους έξοδα. Κι αυτό είναι απαράδεκτο. Αλλά εάν μιλάμε για τον προϋπολογισμό, δεν είναι αυτό που λέχθηκε σωστό. Εάν μιλάμε για την κατάσταση στα πανεπιστήμια είναι πολύ σωστό, αλλά να μην μπλέκουμε τα δυο.

         Και βεβαίως ξέρετε επιπλέον σε αυτά όλα, υπάρχουν τα χρήματα από το ΕΣΠΑ, όπου ήδη υλοποιείται ένας τεράστιος αριθμός έργων και προγραμματίζουμε ένταξη στα ΕΣΠΑ, επίσης ένα πολύ υψηλό αριθμό ώριμων έργων. Έχουμε τη μεγάλη χαρά να έχουμε έρθει σε μια δεύτερη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Είναι μια Τράπεζα που δανείζει με πολύ μικρό επιτόκιο και ο δανεισμός δεν πάει στο δημοσιονομικό έλλειμμα.

        Είναι η Τράπεζα με την οποία χρηματοδοτήθηκε το ΕΛΔΕΚ. Στις 22 του μήνα υπογράφουμε μια νέα σύμβαση και τέλος Ιανουαρίου που το θεωρώ ακόμη πιο σημαντικότερο, η ομάδα που έχουν για θέματα παιδείας, θα μας επισκεφθεί ειδικά για να συζητήσουμε τι πρωτοβουλίες μπορούμε να πάρουμε σε αυτό τον τομέα.

        Τι λέμε να κάνουμε; Ως προς την Πρωτοβάθμια να επεκτείνουμε το ολοήμερο δημοτικό στα μονοθέσια, διθέσια και τριθέσια σχολεία. Θυμόσαστε πέρσι ήταν από τετραθέσια και πάνω. Φέτος είναι και στα μονοθέσια, διθέσια και τριθέσια. Είναι περίπου πάνω από 750 τέτοια σχολεία.

     Η προσθήκη ενός έτους στην προσχολική υποχρεωτική εκπαίδευση. Αλλά το σημαντικότερο και είναι και για μας μια εξαιρετικά σημαντική πρόκληση, η ενίσχυση του απογευματινού προγράμματος του ολοήμερου σχολείου. Ξέρουμε ότι έχουμε αρκετές αδυναμίες και αυτό πρέπει να το ενισχύσουμε για να μπορέσουμε να το κατοχυρώσουμε.

          Ως προς το λύκειο. Ως προς τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και θα δούμε για το Λύκειο. Προφανώς θέλουμε να επεκτείνουμε την υποχρεωτική εκπαίδευση πια και στο Λύκειο. Να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις του ωρολογίου προγράμματος.

         Αλλά κοιτάξτε, το λύκειο είναι η πιο σύνθετη παράμετρος σε όλο το σχολικό θεσμό από τα προνήπια μέχρι και τα μεταπτυχιακά. Και είναι πολύ σύνθετος διότι όλη η κοινωνία έχει συναινέσει ότι το λύκειο ειδικά είναι μια μεταβατική περίοδος.

           Είναι μια μεταβατική περίοδος από το πριν που σε πιέζουν και λίγο να ευχαριστηθείς τη γνώση που σου προσφέρουν στο μετά που θεωρείται ότι έτσι και μπεις στο πανεπιστήμιο έχεις εξασφαλίσει το μέλλον σου.

        Το λύκειο λοιπόν πρέπει να το μελετήσουμε πάρα πολύ σοβαρά και πρέπει εκεί να εστιάσουμε τις ριζοσπαστικότερες των μεταρρυθμίσεών μας. Όπως γνωρίζετε υπήρξε ένας εκτεταμένος διάλογος εθνικός και κοινωνικός διάλογος για την παιδεία, που έγινε με την Επιτροπή του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την παιδεία, όπως και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

          Γνωρίζετε επίσης ότι έχουν γίνει πολλές τέτοιες συζητήσεις από εμπειρογνώμονες. Αλλά και κάτι άλλο. Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις τα τελευταία 10 χρόνια. Μη θεωρήσουμε ότι ήρθαμε εμείς και τα βρήκαμε όλα από την αρχή. Έχουν λεχθεί πολλά πράγματα. Τα έχουν επεξεργαστεί με ένα συστηματικό τρόπο κλπ.

      Έχουμε συζητήσει και αποφασίσει με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής να πάρουν όλα αυτά, δηλαδή τα πορίσματα των δυο διαλόγων ότι έγινε τα τελευταία 20 χρόνια, γνώμες εμπειρογνωμόνων και να παραδώσουν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, είναι και ο πρόεδρός της εδώ ο καθηγητής ο Δημήτρης Σεβαστάκης, να παραδώσουν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων μια εισήγηση για το εξής τετράπτυχο: δραματική αναβάθμιση των τελευταίων δυο τάξεων του λυκείου, ένα εθνικό απολυτήριο που θα έχει μια εγκυρότητα στην κοινωνία, κατάργηση των πανελληνίων και αναμόρφωση του πρώτου έτους των πανεπιστημίων.

            Ουσιαστικά το σχολείο μας μέχρι και την Α’ λυκείου τα καταφέρνει. Η Β’ και η Γ’ Λυκείου χωρίς την ευθύνη των εκπαιδευτικών και χωρίς την ευθύνη των παιδιών, αλλά κυρίως με ευθύνη της υπόλοιπης κοινωνίας, δεν είναι απρόσωπη η κοινωνία, έχει καταρρεύσει. Δεν θεωρείται ότι εκεί επιτελείται ένα ουσιαστικό εκπαιδευτικό έργο. Αυτό λοιπόν που θέλουμε είναι να αναβαθμίσουμε τις τελευταίες τάξεις του λυκείου ώστε κατ’ αρχήν το εθνικό απολυτήριο που θα παίρνουν να έχει μια ουσία.

          Τα παιδιά μέσα από την απόκτηση του εθνικού απολυτηρίου να μπορούν να μπαίνουν στα πανεπιστήμια με τρόπους και διαδικασίες που θα τις αποφασίζουμε. Δεν βιαζόμαστε. Και τρόπους και διαδικασίες που θα κατοχυρώσουν το αδιάβλητο των εξετάσεων, για να ξέρουμε τι λέμε. Έχουμε εδώ τον καθηγητή κ. Δάσιο ο οποίος χρόνια ξέρει αυτό το σύστημα και όλες του τις αδυναμίες και καταφέραμε και πέρσι και νομίζω με τις αγρύπνιες και του Γενικού Γραμματέα που εδώ σαν φάντασμα ερχόταν κατά τις 3.30 τα ξημερώματα τις μέρες που γινόταν οι εξετάσεις, να έχουμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, όπως και άλλες χρονιές, για να μη θεωρηθεί ότι είναι δικό μας.

      Ο στόχος είναι η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων να ολοκληρώσει τις συζητήσεις της μέχρι το Μάρτιο και να παρθούν οι απαραίτητες αποφάσεις ώστε να ξέρουν τα παιδιά που θα πάνε στην Α’ λυκείου το Σεπτέμβριο πώς θα πορευτούν στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Άρα τριετής προγραμματισμός. Γι’ αυτό και καλούμε τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να συναινέσουν.

         Το λέμε τριετή προγραμματισμό, γιατί δεν μπορεί να γίνει νωρίτερα και ζητάμε και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να συναινέσουν σε αυτή την πορεία γι’ αυτό και οι συζητήσεις που θα γίνουν είναι τόσο σημαντικές στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Βλέπω εδώ και τον βουλευτή μας τον κ. Δουζίνα από τα βασικά μέλη της Επιτροπής μας.

              Προχωράμε επίσης και σε κάτι άλλο. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις προχωράμε σε μια αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Αυτό όμως προσέξτε έχει μια μεγάλη σημασία, είναι στο πλαίσιο του σχεδιασμού και της αποτίμησης των σχολικών μονάδων. Δεν έχει σχέση ούτε με τιμωρητικά, ούτε με κυνήγι μαγισσών, ούτε με οτιδήποτε άλλο.

           Εγώ προσωπικά το θέμα της αυτοαξιολόγησης το κατανόησα μετά τις αποφάσεις συνεδρίων των επαγγελματικών και μαζικών φορέων, των συνδικαλιστικών φορέων των δασκάλων και των καθηγητών. Δεν είναι ένα πράγμα που ο κόσμος της εκπαίδευσης δεν θέλει. Ορθά δεν θέλει μια διαδικασία αξιολόγησης που θα στοχοποιήσει πρόσωπα. Προφανώς. Δεν το θέλουμε όμως αυτό.

        Υπάρχουν όμως ορισμένα άλλου είδους θέματα. Ξέρετε ότι εμείς ως Υπουργείο Παιδείας δεν γνωρίζουμε τις καλές πρακτικές που σε πολλά σχολεία υπάρχουν με πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών; Δεν τις γνωρίζουμε αυτές. Δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός. Το γνωρίζουμε γιατί κάποιος γνωρίζει κάποιον κλπ.

         Και υπάρχουν πολλές τέτοιες καλές πρακτικές. Γιατί αυτό να μη το ξέρει το πανελλήνιο και μόνιμα να συζητάει γύρω από τις μιζέριες; Το δεύτερο. Κι αυτό είναι δέσμευση στην πολιτική. Η αυτοαξιολόγηση των σχολείων θα συμπεριλαμβάνει και τις υποχρεώσεις της πολιτείας προς τα σχολεία.

        Δεν μπορεί να έχει η πολιτεία απαίτηση από οποιοδήποτε εκπαιδευτικό θεσμό, αν η ίδια δεν μπορεί στοιχειωδώς να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Δεν μπορεί η πολιτεία να παίζει μονά ζυγά δικά μας. Με αυτή την έννοια θεωρούμε ότι και ένα τέτοιο σύστημα αυτοαξιολόγησης θα καταγράψει και πάρα πολλές ελλείψεις που εμείς δεν τις γνωρίζουμε.

       Εγώ που μιλάω και πήγαινα και σε πολλά σχολεία πριν και με το Νίκο Φίλη που πηγαίναμε και σε διάφορες εκδηλώσεις, είναι απίστευτο το πόσα πράγματα σου λένε που δεν τα έχεις προσέξει. Μικρά πράγματα που κάνουν τεράστια διαφορά στην αλλαγή της καθημερινότητας.

      Και εδώ θα ήθελα επίσης να τονίσω μια άλλη μιας διάθεση -δεν θα έλεγα πρωτοβουλία και θα καταλάβετε τι εννοώ διάθεση- και είναι, έχουμε αυτό το προνόμιο να έχουμε σχολεία σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας. Ας  μετατρέψουμε αυτά τα σχολεία, σε δημόσιους χώρους όπου θα αντιμετωπιστούν και οι κοινωνικές ανισότητες και οι μαθησιακές ανισότητες, θα ανοίξουν μαθησιακά αυτά τα σχολεία στην κοινωνία.

Ας εκμεταλλευτούμε τις ιδιομορφίες μας και ας μη θεωρούμε τις ιδιομορφίες μας ως κάτι αρνητικό.

Τριτοβάθμια. Εδώ, όπως γνωρίζετε, έχουμε ένα στόχο να ξαναρχίσει η συζήτηση ανάμεσα στα Πανεπιστήμια, τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τα Ερευνητικά Κέντρα σε ένα πλαίσιο ενιαίου χώρου εκπαίδευσης και έρευνας. Αυτό το τρίγωνο που στη μια κορυφή είναι τα Πανεπιστήμια, στην άλλη τα ΤΕΙ και στην τρίτη τα Ερευνητικά Κέντρα, οι σχέσεις αυτές ξέρετε ότι είναι παγωμένες τα τελευταία 25 χρόνια. Και είναι πολύ σημαντικό να συζητήσουμε. Μην θεωρείτε ότι είναι  να συζητήσουμε για να ενσωματωθούν τα μεν, στα δε, να συζητήσουμε για να απορροφηθούν, να συζητήσουμε για να γίνει η Αθηνά 2, 3, και τα λοιπά.  Μην υπονομευτεί η συζήτηση κατ' αρχήν.

Χαιρετίζω το γεγονός ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο την Παρασκευή υπάρχει μια συνάντηση ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και στα ΤΕΙ Πειραιά, για να μπορέσει να αρχίσει μια τέτοια συζήτηση. Και όπως είπα σε όλους τους αντίστοιχους φορείς, θα καλέσω -και νομίζω γίνεται για πρώτη φορά, αλλά μπορεί να μη γίνεται για πρώτη φορά, δεν έχει σημασία- το Προεδρείο των Προέδρων των ΤΕΙ, το Προεδρείο της Συνόδου των Πρυτάνεων και των Προέδρων των Ερευνητικών Κέντρων να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι για να καταγράψουμε τα προβλήματα.

Ξέρετε, αυτά που ακούγονται σχεδόν αυτονόητα δεν είναι τόσο απλά. Δεν είναι τόσο απλά, για ιστορικούς λόγους, για συγκυριακούς λόγους, για τους όποιους λόγους. Νομίζω ότι μια από τις διαστάσεις της πολιτικής μας πρέπει να είναι να διευκολύνουμε αυτού του τύπου τις οσμώσεις.

Είχα μια συνάντηση με το Προεδρείο της Συνόδου Πρυτάνεων, όπως και με των ΤΕΙ. Οι συνάδελφοι της Συνόδου Πρυτάνεων μου έθεσαν 16 ζητήματα, το ένα πιο περίπλοκο από το άλλο. Να ξέρετε ότι συμφωνήσαμε να βρεθούμε σε έκτακτη Σύνοδο Πρυτάνεων στις 14 Ιανουαρίου,  όπου θα υπάρχουν απαντήσεις για όλα τα 16 ζητήματα. Όταν λέω «θα υπάρχουν απαντήσεις», εννοώ θα υπάρχουν απαντήσεις. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσουμε να προσφέρουμε ικανοποιητικές λύσεις και στα 16, αλλά σίγουρα το συζητάμε.

Εκείνο επίσης που κάνουμε με μεγάλη συστηματικότητα με τους συναδέλφους εδώ και με τον Γενικό Γραμματέα, είναι το εξής: προσπαθούμε να δούμε ποιες γραφειοκρατικές διαδικασίες μπορούν να πάνε πίσω στα Πανεπιστήμια για να ενισχυθεί και η αυτονομία τους. Ο αριθμός των εγγράφων που υπογράφουμε κάθε μέρα εδώ και το περιεχόμενο, είναι μια γραφειοκρατικοποίηση της καθημερινότητας, που δεν μας αφήνει να κάνουμε τίποτε άλλο.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να πάνε στο Πανεπιστήμιο. Τα Πανεπιστήμια είναι αυτόνομα και θα μπορούν με αυτό τον τρόπο να επισπευστούν οι διαδικασίες και να μην είναι τόσο γραφειοκρατικοποιημένο το σύστημα.

Εδώ τώρα υπάρχει ένα θέμα που το συζητούσαμε από παλιά, το ξέρει και ο Τάκης Κατσαρός, ο διευθυντής του γραφείου του Νίκου Φίλη, το συζητούσαμε και με τον Τάκη και με το Νίκο παλιά και αυτό έχει σχέση με το ότι οι Ειδικοί Λογαριασμοί Έρευνας, είναι μέρος του Δημόσιου Λογιστικού και έχουν σχεδόν υπονομεύσει την επί της ουσίας διαχείριση των ερευνητικών κονδυλίων.

Συζήτησα με τον κ. Τσακαλώτο, καταλαβαίνει το πρόβλημα και είπαμε μόλις μας ξαναφύγουν οι θεσμοί να συναντηθούμε, ώστε να δούμε τα συγκεκριμένα βήματα που πρέπει να γίνουν, για να παύσει να υπάρχει αυτό το καθεστώς.

Αυτό για πρώτη φορά το αποτυπώνουμε και στη συμφωνία που κάναμε με τους θεσμούς, δηλαδή την ανάγκη πιο ευέλικτων ΕΛΚΕ.

Και κάτι άλλο είναι ότι μαζί με την Καθηγήτρια την Ιωάννα Καρύμπαλη, είναι Καθηγήτρια της Νομικής στη Θεσσαλονίκη, κωδικοποιούμε όλη τη νομοθεσία για τα Πανεπιστήμια από το 1982. Είναι ένα τιτάνιο έργο, έχουμε τη χαρά να έχουμε την κα Καρύμπαλη που θέλει να το κάνει και την ευχαριστώ και δημόσια πάρα πολύ, αφιλοκερδώς προφανώς. Και η κωδικοποίηση θα είναι, δηλαδή θα ξέρουμε τι ισχύει. Δεν σας φαίνεται περίεργο, χαίρομαι!

Για το ΙΕΠ και τα σχολικά βιβλία σας έχω πει. Νομίζουμε ότι πρέπει να αναβαθμιστεί η ΑΔΙΠ που είναι Οργανισμός Πιστοποίησης γιατί το νομικό της καθεστώς την εμποδίζει να κάνει ορισμένα πράγματα που θα μας φανούν πάρα πολύ χρήσιμα και βεβαίως όπως ξέρετε στόχος μας είναι στο βαθμό που δεν θα ανακατευτούμε στην καθημερινότητά τους να ενισχύσουμε τις μαθητικές Κοινότητες και το Σύλλογο Διδασκόντων.

Άφησα στο τέλος μια πρωτοβουλία μας με την οποία συζήτησα με τον Πρωθυπουργό και τη δέχτηκε και έχω την εντολή να την προχωρήσουμε και μάλιστα ο ίδιος να προχωρήσει στην ανακοίνωση των λεπτομερειών της.

Η πρωτοβουλία αυτή έχει να κάνει με μια μελέτη που θέλουμε να κάνουμε για τα οικονομικά της εκπαίδευσης. Δεν έχουμε καμία μελέτη που να προσδιορίζει τα οικονομικά της εκπαίδευσης. Εμείς θέλουμε να δούμε ποιες είναι οι οικονομικές ανάγκες των σχολείων, όλων των εκπαιδευτικών θεσμών. Ξέρουμε ότι είναι κάτω από τις κόκκινες γραμμές όπου θα εξασφαλιστεί μια στοιχειώδη βιωσιμότητα, αλλά δεν ξέρουμε ποσοτικά αυτά τα πράγματα, τα ξέρουμε ποιοτικά.

Εμείς προτιθέμεθα να γίνει μια τέτοια μελέτη και δεσμεύεται η Κυβέρνηση να κλείσει την ψαλίδα ανάμεσα στην τωρινή κατάσταση και σε αυτήν που είναι το μίνιμουμ για να μπορούν να επιβιώνουν τα Ιδρύματα, μέσα στην επόμενη τριετία, με συγκεκριμένες δηλαδή αυξήσεις στον προϋπολογισμό, όπως αυτές θα αντανακλώνται στη μελέτη αυτή.

Σε αυτή τη μελέτη θα κάνουμε τεράστια προσπάθεια να συμμετέχουν εμπειρογνώμονες από άλλα Κόμματα και σε αυτή τη μελέτη θα θέσουμε το πολιτικό πλαίσιο, διότι όπως καταλαβαίνετε είναι διαφορετική οικονομική μελέτη που λες αν υπάρχουν 30 παιδιά σε μια τάξη ποιο θα είναι το κόστος και ποιο θα είναι το σημείο ισορροπίας και άλλο να είναι 22, 21 και τα λοιπά. Δεν θα πάμε σε μια οικονομική μελέτη άνευ πολιτικών στόχων, οι οποίοι όμως πολιτικοί στόχοι, προσέξτε, βασίζονται στα ευρωπαϊκά δεδομένα τα παιδαγωγικά υψηλής ποιότητας.

Γι' αυτό και νομίζουμε ότι κανένα Κόμματα του συνταγματικού τόξου δεν θα έχει πρόβλημα να συμμετέχει όχι με πολιτικά πρόσωπα, με εμπειρογνώμονες, σε μια τέτοια Επιτροπή. Τις λεπτομέρειες θα τις ανακοινώσει ο Πρωθυπουργός. Θεωρούμε ότι αυτό θα είναι ένα σημαντικότατο όπλο και στις συζητήσεις που κάνουμε με τους θεσμούς και κυρίως όταν θα υπάρχει πια η πολιτική δέσμευση ότι θα υπάρχει τα επόμενα τρία χρόνια μια αύξηση του προϋπολογισμού για να κλείσει ακριβώς αυτές τις ψαλίδες ή τις τρύπες που θα δείξει αυτή η μελέτη.

Σας ευχαριστώ, νομίζω τον λόγο να πάρει ο αναπληρωτής, ο Καθηγητής ο κ. Φωτάκης και μετά οι υπόλοιποι δυο συνάδελφοι, πριν πάμε στις ερωτήσεις.

Κ. ΦΩΤΑΚΗΣ: Και εγώ σας ευχαριστώ και να σας καλημερίσω. Κλείνοντας 20 μήνες στο Υπουργείο θα ήθελα εγώ να ξεκινήσω με μια διαπίστωση. Η νέα πολιτική ηγεσία βαδίζει στα χνάρια της προηγούμενης, εξασφαλίζοντας το στοιχείο της συνέχειας, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για την επίτευξη της κοινής επιδίωξης που έχουμε για μια καλύτερη παιδεία, μια καλύτερη έρευνα.

Τώρα επικεντρώνοντας στο κομμάτι της αρμοδιότητάς μου, που είναι η έρευνα και η καινοτομία, θα ήθελα να αναφέρω πολύ περιληπτικά στο που βρισκόμαστε και κατόπιν στο που πάμε.

Επισημαίνω κατ' αρχήν ότι είναι σαφής ο προσανατολισμός της Κυβέρνησης για τη στήριξη της έρευνας και της καινοτομίας στη χώρα. Αυτό καταδεικνύεται όχι μονάχα από τη θέσπιση του χαρτοφυλακίου στον τομέα αυτό, όχι μονάχα από τις συχνές αναφορές του Πρωθυπουργού, αλλά και από συγκεκριμένα πράγματα που έγιναν, τους μήνες που πέρασαν. Πράγματα και σε θεσμικό νομικό επίπεδο και στο επίπεδο των χρηματοδοτήσεων.

Θα ήθελα χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για την έρευνα από 97 εκατομμύρια που ήταν το 2014, ακολούθησε μια συστηματικά αυξητική πορεία και έφτασε στα 180 εκατομμύρια για το 2017, δηλαδή σχεδόν διπλασιάζεται.

Αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι μέσα στις συνθήκες της κρίσης, στις συνθήκες της αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής, στις συνθήκες λιτότητας.

Αντίστοιχα ο τακτικός προϋπολογισμός για την έρευνα από 60 εκατομμύρια που ήταν το 2015, το 2017 φτάνει τα 124 εκατομμύρια ευρώ. Πάλι αυτά μέσα σε συνθήκες κρίσης.

Και ένα τελευταίο στοιχείο το οποίο έχει γραφτεί στον Τύπο αλλά θα πρέπει να το αναφέρουμε, όσον αφορά τις συνολικές δαπάνες στη χώρα στον τομέα έρευνας και καινοτομίας το δύσκολο έτος, το 2015, αυτές πλησίασαν το 1% του ΑΕΠ (του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος) ένα ποσοστό που είναι πολύ σημαντικό και πολύ μεγαλύτερο από το σύνηθες του 0,6-0,7%. Και επειδή μερικοί μπορεί να κάνουν το σχόλιο «μα έπεσε το ΑΕΠ», δεν έχει πέσει τόσο το ΑΕΠ το 2015, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά να σας το πω και σε απόλυτους αριθμούς. Το 2015, ένα έτος πολύ δύσκολο, 200 επιπλέον εκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν για την έρευνα και την καινοτομία, σε αυτό αντιστοιχεί αυτή η αύξηση.

Αν κοιτάξουμε το μέλλον και κυρίως το άμεσο μέλλον υπάρχουν ορισμένες προτεραιότητες που ξεχωρίζουν. Η πρώτη από αυτές έχει να κάνει με τη στήριξη του ερευνητικού δυναμικού της χώρας το οποίο παρά τις σημαντικές επιδόσεις που έχει, τη σημαντική ανθεκτικότητα και ανταγωνιστικότητα που έχει επιδείξει, εξακολουθεί και υφίσταται ασφυκτικές πιέσεις εξ αιτίας των πολιτικών της λιτότητας.

Ιδιαίτερα η αντιμετώπιση της μεγάλης και μονόπλευρης φυγής των επιστημόνων στο εξωτερικό, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας. Και αυτό γιατί θεωρούμε ότι η δημιουργία ελπίδας και προοπτικής ιδιαίτερα για τους νέους ερευνητές και επιστήμονες, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με συγκεκριμένα μέτρα, βήμα προς βήμα. Μέτρα, που να οδηγούν σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, μέτρα που να οδηγούν στη δημιουργία προοπτικών για τη σταδιοδρομία τους και βέβαια για τη διεξαγωγή υψηλής στάθμης ερευνητικού έργου.

Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ στις 100 θέσεις ερευνητών και 1.000 θέσεις μελών ΔΕΠ που είχαν εγκριθεί από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία, που πρόσφατα εγκρίθηκαν για την επόμενη διετία μετά από μια εξαετία απόλυτης ξηρασίας θα έλεγα στον τομέα των προσλήψεων στα Πανεπιστήμια και τα Ερευνητικά Κέντρα της χώρας.

Και κάτι άλλο, περισσότερους από 4.000 υποψήφιους διδάκτορες και μεταδιδάκτορες περιμένουμε να ωφεληθούν κατά την επόμενη τριετία από τα προγράμματα του νεότευκτου ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας του περίφημου ΕΛΙΔΕΚ, πράγμα που καταδεικνύει αυτό που είπα τα συγκεκριμένα βήματα προς την κατεύθυνση αυτή.

Η λειτουργία του ΕΛΙΔΕΚ με στέρεες βάσεις και με γνώμονα την έμφαση στην επιστημονική ποιότητα και την επιδίωξη της αριστείας, είναι μια κεντρική επιδίωξη για μας για το μέλλον.

ΤΟ ΕΛΙΔΕΚ αναμένεται να είναι λειτουργικό μέχρι το τέλος Ιανουαρίου 2017 και έτοιμο να εκπληρώσει τους δυο βασικούς στόχους του: Κατ' αρχήν να διαχειριστεί το ποσό των 240 εκατομμυρίων ευρώ  που αποτελεί το προϊόν της δανειακής συμφωνίας μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, αυτό είναι το ένα και θα ήθελα εδώ να τονίσω ότι το ποσό αυτό θα διατεθεί με τρόπο εμπροσθοβαρή γιατί πρέπει τα μέτρα που παίρνουμε να είναι άμεσα, επείγοντα, να μπορούν ν’ ανταποκριθούν στις ανάγκες των καιρών.

Θα διατεθεί λοιπόν με τρόπο εμπροσθοβαρή για τη στήριξη νέων επιστημόνων και  τη  βασική έρευνα που διεξάγεται στα ΑΕΙ, τα ΤΕΙ και τα Ερευνητικά Κέντρα της χώρας. Θα ήθελα εδώ να τονίσω, γιατί μιλάω πολλές φορές για βασική έρευνα και κάποιοι λένε «το χρειαζόμαστε αυτό;». Εγώ θα ήθελα να τονίσω εδώ ότι χωρίς την ύπαρξη υψηλής στάθμης  βασικής έρευνας, οι όποιες εφαρμογές κάνουμε θα είναι λειψές και περιορισμένης εμβέλειας. Είναι ο απαραίτητος κρίκος στην αλυσίδα καινοτομίας που πρέπει να υπάρχει εκεί.

Οι προκηρύξεις των προγραμμάτων του ΕΛΙΔΕΚ θα γίνονται συστηματικά με συνέχεια, με συνέπεια, κάτι που έλειπε μέχρι τώρα και προκαλούσε συνήθως απογοήτευση και έλλειψη προοπτικής στους νέους ερευνητές. Και βέβαια  σημειώνεται ότι η πρώτη προκήρυξη για τους υποψήφιους διδάκτορες, αυτό θα ήθελα να το τονίσω, προσήλκυσε περισσότερες από 2.000 αιτήσεις, πράγμα που  καταδεικνύει την κατάσταση που υπάρχει.

Επομένως είναι πολύ σημαντικός αυτός ο ρόλος του ΕΛΙΔΕΚ αλλά και κάτι άλλο: Δεν υπάρχει ανάγκη μόνο για την ύπαρξη τέτοιων υποτροφιών, την ύπαρξη νέων θέσεων εργασίας για μεταδιδάκτορες,  πρέπει να υπάρχουν και θύλακες ερευνητικοί, ποιοτικοί, για τη διεξαγωγή ποιοτικής έρευνας που να είναι ελκυστικοί  και για τους άξιους νέους ερευνητές αλλά και για καταξιωμένους επιστήμονες, είτε αυτοί προέρχονται από το εσωτερικό της χώρας είτε από τη διασπορά.

Ο δεύτερος στόχος του ΕΛΙΔΕΚ είναι ν’ αποτελέσει ένα νέο θεσμό που θα συνεισφέρει στην καλλιέργεια μιας νέας ποιοτικής επιστημονικής κουλτούρας που θα στηρίξει την προβολή της  σύγχρονης επιστήμης στην κοινωνία μέσα από πρωτοβουλίες που θ’ αναπτύξει και που τελικά θα βοηθήσει  στην ανάδειξη μ’ έναν τρόπο ολιστικό του δυναμικού  που υπάρχει.

Φιλοδοξία μας λοιπόν είναι το ΕΛΙΔΕΚ να συντελέσει στη βελτίωση του τοπίου της έρευνας και αυτό επαφίεται πάρα πολύ στην ίδια την επιστημονική κοινότητα η οποία ουσιαστικά θα κατευθύνει από τα κάτω, το πώς θα διαμορφωθεί τελικά το ΕΛΙΔΕΚ.

Εμείς ως πολιτεία εκείνο που κάνουμε, είναι να δημιουργούμε τις ευκαιρίες, δημιουργούμε το περιβάλλον για να συμβεί αυτό το γεγονός. Μία δεύτερη προτεραιότητα έχει να κάνει με την επιτάχυνση των προκηρύξεων του ΕΣΠΑ για την έρευνα, κάτι το οποίο  έχει καθυστερήσει όχι γιατί τίποτε άλλο, ο κύριος λόγος για τον οποίο έχει καθυστερήσει, έχει να κάνει με τις ιδιομορφίες που  συνδέονται με την κατανομή των πόρων του νέου  ΕΣΠΑ, με τους περιορισμούς τους κανονιστικού που μπαίνουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Αυτό είναι  πολύ σημαντικό να γίνει, το ΕΣΠΑ θα στηρίξει κυρίως την εφαρμοσμένη έρευνα, το ΕΛΙΔΕΚ είπαμε τη βασική και οι πόροι για την 7ετία της διάρκειας του ΕΣΠΑ είναι πολύ σημαντικοί ανέρχονται σε 1,2 δις. Πολύ σημαντικοί.

Μία τρίτη  προτεραιότητα είναι η έρευνα να συντελέσει στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας ως ο πρώτος κρίκος στην αλυσίδα για τη διαμόρφωση μιας οικονομίας έντασης γνώσης. Τί εννοώ με αυτό: Κάποια, όχι όλα και δε θέλουμε όλα, δεν υπάρχει ανάγκη για όλα, κάποια από τα ερευνητικά αποτελέσματα  που δημιουργούνται από τη βασική έρευνα, μπορούν να είναι αξιοποιήσιμα για την παραγωγή πλούτου  και εκείνο που θέλουμε είναι αυτά ν ‘αξιοποιηθούν.

Έχουμε ήδη σχεδιάσει το μηχανισμό για την αξιοποίησή τους. πρόκειται  για την ίδρυση ενός νέου Ταμείου που δεν υπήρχε μέχρι τώρα, ενός Ταμείου καινοτομίας που το λέμε πολλές φορές και «παράθυρο καινοτομίας»με πόρους προερχόμενους από το ΕΣΠΑ και τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων, του EIF,  αυτό δεν είναι η Τράπεζα Επενδύσεων, είναι το Ταμείο Επενδύσεων, είναι κάτι άλλο στο οποίο συμμετέχει και η Τράπεζα, δεν έχει σημασία, να μη μπω σε λεπτομέρειες, το οποίο νέο Ταμείο της Καινοτομία θα παρέχει κεφάλαια σποράς και κεφάλαια  συμμετοχών σ’ επιλεγμένα ερευνητικά έργα που παρουσιάζουν  επιχειρηματικό ενδιαφέρον.

Το Ταμείο αυτό θ’ αποτελεί μέρος ενός Υπερταμείου συμμετοχών που θα στηρίζει τη δημιουργία νέων καινοτόμων επιχειρήσεων (startups) και την ανάπτυξή τους όπως προβλέπεται  σ’ ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που έχει ετοιμαστεί, έχει διαμορφωθεί από το Υπουργείο Οικονομίας και το οποίο θ’ ανακοινωθεί πολύ σύντομα, στις 22 του μηνός με άλλα που είπε και ο Υπουργός.

Τέταρτον, όλες οι παραπάνω προτεραιότητες εντάσσονται, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, σ’ ένα ευρύτερο σχεδιασμό και υλοποίηση του ενιαίου χώρου Έρευνας και Παιδείας που  θ’ αποβλέπει στη βέλτιστη αξιοποίηση του  ανθρώπινου δυναμικού και των ερευνητικών υποδομών της χώρας.

Φιλοδοξία μας είναι η παιδεία και η έρευνα με τη γνώση  που παράγουν, με τη γνώση αυτή που διαχέεται και αξιοποιείται, ν’ αποτελέσουν ένα στήριγμα της κοινωνίας, πολύ σημαντικό αυτό το στοιχείο ιδιαίτερα μέσα στις συνθήκες κρίσης που βιώνει η κοινωνία μας και ταυτόχρονα έναν σοβαρό πυλώνα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Με χαρά θ’ απαντήσω σε ερωτήσεις που υπάρχουν. Αυτά είχα να ας πω τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον και συνεχίζεται προσεχώς όπως λένε στα έργα.

Κ. ΖΟΥΡΑΡΙΣ: Γεια σας λοιπόν. Να σας πω κάτι που δε θα σας φανεί παράδοξο βέβαια γιατί ο φίλος μου ο Κώστας εδώ θα σας το πει: Αναμφισβήτητα πρέπει να πηγαίνει πολύ καλά η έρευνα στην Ελλάδα κι από Έλληνες ερευνητές από μικτές ομάδες κτλ.  Όσο καλύτερη θα γίνεται η έρευνα στην Ελλάδα, τόσο θα χειροτερεύει η ελληνική γλώσσα. 

      Και δεν είναι δυνατόν να γίνει διαφορετικά. Και έτσι πρέπει να είναι. Άρα εμείς έχουμε ένα πρόβλημα. εγώ έχω τα μειονοτικά σχολεία τα εδώ, προσωρινώς, δε θα  σας απασχολήσω, έχουμε καιρό εάν παραμείνουμε, θα σας μιλήσω όμως για τα σχολεία στο εξωτερικό τα δικά μας, το ελληνικό παράδοξο και το εξής:

Πρώτον: Εσείς οι δημοσιογράφοι κι οι υπόλοιποι, πρέπει να καταλάβετε το εξής: Ενδεχομένως λόγω της ευδίας του ότι είμαστε μεταξύ μας κτλ., νομίζετε  ότι γενικώς δεν απειλούμεθα εκτός  από κάποια 16 νησιά που ζητά ο Ερντογάν, αυτό είναι άνευ σημασίας. Το να χάσεις νησιά δεν είναι σπουδαίο. Τα ξαναπαίρνεις. Τί λέει ο Σολωμός: «Μήγαρις έχω άλλο τί στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα». Τσάτρα πάτρα την ελευθερία εδώ στο Υπουργείο θα προσπαθήσουμε να τη διακονίσουμε.

Το θέμα της Γλώσσας: Εάν σας κοιτάξω τώρα, όσοι είστε κάτω από 50 ετών, έχετε πλήρη αδυναμία να χρησιμοποιήσετε στη δυσκολότερη, η αλήθεια είναι αυτή, γλώσσα του πλανήτη, των καθ’ υπόταξιν λόγων.  Δε μπορείτε να έχετε ουσιαστικά συντονισμό  μεταξύ  ενεργητικής μετοχής, παθητικής μετοχής στον υποτεταγμένο λόγο, διότι δεν υπάρχουν  αυτά πια.

Δεν υπάρχει απαρέμφατο και την απαρεμφατική σύνταξη θα τη δείτε πάρα πολύ  δύσκολα, θα τη δείτε σε μεγάλα κείμενα, στον  Ελύτη, στο Σολωμό, στο Ρίτσο, βεβαίως θα δείτε απαρεμφατική σύνταξη, δηλαδή αυτό που δεν παρεμφαίνει χρόνον. Επομένως η ελληνική εκπαίδευση, όχι η παιδεία, πάσχει από μια συνεχώς συρρίκνωση, υπονόμευση, παρακμή και εκφυλισμό  της γλώσσας.

Ποιο είναι το ελληνικό παράδοξο; Είναι ότι είναι η αρχαιοτέρα. Μιλούσαμε προχθές με τον Αντιπρόεδρο της UNESCO  και του είπαμε το εξής, ο οποίος είχε έρθει για να δώσει βραβεία για τους δασκάλους μας στα νησιά τ’ ακριτικά και έλεγε ότι πάρα πολύ  απασχολεί τους Κινέζους αυτή τη στιγμή η απίσχναση της γλώσσας τους, η παρακμή λόγω ακριβώς της γενικευμένης τάσεως των Αγγλικών.

Διότι π.χ., είπαμε, όσο θα βελτιώνεται η βασική έρευνα από Έλληνες, θα επιδεινούται η ελληνική γλώσσα, διότι είμαστε μια κουτσουλιά 15 εκατομμυρίων ανθρώπων. Και όταν του είπαμε του Κινέζου «ναι ρε αγόρι μου αλλά εσείς είστε μόλις 1,5 δισεκατομμύριο, ο 1 στους 5 ζώντες είναι Κινέζος κι ο άλλος στους 5 ζώντες είναι Ινδός». Εμείς τί είμαστε; Μέλλοντες τεθνεώτες.

Όσο θα είμαι εδώ, η προσπάθεια  για τα σχολεία μας στο εξωτερικό και για τα εδώ, θα  συμμετάσχω φυσικά στη συζήτηση, θα είναι να δούμε με ποιον τρόπο θα πρέπει να αποκτήσομε συνείδηση ότι η ελληνική γλώσσα τελεί υπό απειλή, είναι πολύτιμο τζιβαϊρικόν, όπως θα έλεγε ο Μακρυγιάννης και επομένως να μην έχετε τον εφησυχασμό   ότι το θέμα της γλώσσας είναι κάτι το οποίο δεν έχει να κάνει με τη συνολική εκπαίδευση και δευτερευόντως την παιδεία.

Σας υπενθυμίζω το εξής: Όταν ήμουν ακόμη στη Γαλλία, το πρώτο βραβείο Fields τότε, ο Ρενέ Τομ είχε γράψει ένα πολύ δύσκολο έργο στα Γαλλικά γιατί είχε πάρει και το πρώτο βραβείο, το πρώτο του έδωσαν, το οποίο πολύ δύσκολα μεταφράζεται στα Ελληνικά γιατί το έργο του  λεγόταν ”Parabole et catastrophe” –τόσο δύσκολο για εμάς τους Έλληνες, «Παραβολές και καταστροφές».

Και είπε: Έκριναν τότε οι Γάλλοι και το Γαλλικό Υπουργείο Παιδείας με το οποίο έχω συνεχώς επαφή τώρα γι’ αυτά τα θέματα, ότι κινδυνεύει η διδασκαλία, έχει υποστεί μεγάλη πτώση, χάλια πάνε οι Γάλλοι στο θέμα της γλώσσας αυτή τη στιγμή. Είναι η πρώτη μου γλώσσα ουσιαστικά τα Γαλλικά και την αγαπώ πάρα πολύ. Πηγαίνει χάλια. Η μόνη που δε διαβάζεται πια. Όχι για τις ανθελληνικές αρλούμπες που λέει η Monte,  για τα Γαλλικά της.

Ο Ρενέ Τομ λοιπόν, αφού μάζεψε ό,τι είχε η Γαλλία σε σοφούς μαθηματικούς, φιλολόγους κτλ. είπε το εξής: «Για να βελτιωθεί η απόδοση των νεαρών  Γάλλων  στα Μαθηματικά, χρειάζεται δύο ώρες παραπάνω διδασκαλία στα Γαλλικά και μία ώρα στα Ελληνικά».

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Επειδή ενδεχομένως να μη γνωρίζετε ότι με τον Κώστα γνωριζόμαστε πάνω από 35 χρόνια και άρα έχω έναν ειδικό τρόπο ν’ αποκωδικοποιώ αυτό που λέει, αυτά που είπε για τα νησιά δεν αφορούν τα νησιά, αφορούν τα υλικά πράγματα σε σχέση….

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου) Να μας το  διευκρινίσετε κ. Υπουργέ.

Κ. ΖΟΥΡΑΡΙΣ: Πρώτον, διότι τα παίρνουν πάντοτε τα 3.000 χρόνια. Δεύτερον να μη λέτε ποτέ ότι μερικοί είμαστε εδώ για να φυλάμε Θερμοπύλες διότι πάντα περάσανε οι Μήδοι, είναι το χρέος χειρότερο παράδειγμα που μπορείτε να φέρετε, «εμείς φυλάμε Θερμοπύλες». Χειρότερο παράδειγμα δε μπορείτε να βρείτε;  Αφού πέρασαν οι Μήδοι από τις Θερμοπύλες. Οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούν λέει ο Καβάφης.

   Επομένως τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Και αν τα πάρουν τα πήραν. Νομίζω ότι ξέρω όσο ξέρεις κι εσύ πόσες φορές έχουν πάρει τα νησιά. Τη γλώσσα να μας πάρουν οριστικά τελείωσε. Τελείωσε διότι τελείωσε. Μιλούσε κωνσταντινοπολίτικα ελληνικά του Κώστα τα οποία ήταν και της γιαγιάς μου και της μαμάς μου με γερές εκπληκτικές ιδιωματικές ιδιογλωσσίες οι οποίες ήταν λαμπρές αλλά δεν είναι διδακτέες.

   Τα ελληνικά του Καβάφη είναι μόνο για τον Καβάφη. Πρέπει να είσαι Καβάφης. Αλλιώς διδάσκεται για τον μέσο όρο των μαθητών μια γλώσσα, όχι με τα ελληνικά, τα μαγευτικά ελληνικά του Καβάφη. Είναι ανεπανάληπτα, διότι η ελληνική γλώσσα είναι υπερεκχυλής, δαιμονιώσα και ατάσθαλος.

    Κι επειδή ξέρω κι εγώ ν’ αποκωδικοποιώ τον Κώστα Γαβρόγλου, όπως καταλάβατε, ή δεν καταλάβατε, μου απηγόρευσε να ξαναμιλήσω.

Δ. ΜΠΑΞΕΒΑΝΑΚΗΣ: Καλημέρα κι από μένα. Όπως πιθανόν ξέρετε, έχω αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την επαγγελματική εκπαίδευση και την κατάρτιση, πράγμα που δείχνει και τον συμβολισμό, αλλά κυρίως την ουσιαστική προτεραιότητα που δίνει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σε αυτό τον πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μας, τομέα, την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση.

Θα ήθελα για να μην ξεχνιόμαστε, να υπενθυμίσω ότι η έμπρακτη αυτή υποστήριξη από την Κυβέρνησή μας σε αυτό το κομμάτι, έχει ξεκινήσει ήδη από πέρσι με την επαναπρόσληψη πάνω από 2.000 εκπαιδευτικών της επαγγελματικής εκπαίδευσης που το 2013 είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα – απόλυση.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, θα θυμάστε ποιος ήταν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης το 2013.

Η Κυβέρνησή μας επίσης επαναλειτούργησε στα Επαγγελματικά Λύκεια όλες τις ειδικότητες που τότε, το σωτήριο έτος ’13, είχαν επίσης καταργηθεί. Και τέλος ανέτρεψε την προοπτικής της πρόωρης κατάρτισης των μαθητών στα σχολεία της Τεχνικής Εκπαίδευσης από την ηλικία των 15 χρόνων.

Όραμά μας είναι τα επαγγελματικά Λύκεια να καταστούν μια ισότιμη επιλογή για τους νέους ανθρώπους και όχι μια επιλογή ανάγκης, όπως εν πολλοίς είναι σήμερα. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να γίνει ούτε με βίαιο τρόπο ούτε με εξαναγκασμό, αλλά εφόσον –και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημά μας- καταφέρουμε να αναβαθμιστούν τα Επαγγελματικά Λύκεια ώστε στη συνείδηση της κοινωνίας να αποτελούν ισότιμα σχολεία με τη γενική εκπαίδευση.

Για τον λόγο αυτό ήδη η Κυβέρνησή μας εξασφάλισε σημαντικούς πόρους για τη στήριξη ολόκληρης της δομής στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, εννοώ ευρωπαϊκούς πόρους αφού ξεπέρασε σημαντικά εμπόδια και για να μιλήσουμε στη γλώσσα του ΕΣΠΑ, τις γνωστές αιρεσιμότητες.

Τι έχουμε κάνει με τη νέα δομή των ΕΠΑΛ. Θέλουμε να γίνεται η επιλογή τομέα ειδικότητας, επαγγελματικής προοπτικής για τους νέους ανθρώπους, όσο το δυνατό σε πιο ώριμη ηλικία. Για τον λόγο αυτό η Α΄ τάξη όπως γνωρίζετε έχει ενιαίο  πρόγραμμα για όλα τα παιδιά, στη Β’ τάξη γίνεται η επιλογή του τομέα, και στην Γ’ τάξη πια, δηλαδή στην ηλικία των 17 ετών ο νέος άνθρωπος επιλέγει την ειδικότητα που εν πολλοίς θα καθορίσει και την επαγγελματική του ζωή στο μέλλον.

Θέλουμε όμως αυτό το πλαίσιο να έχει ποιότητα και γι' αυτό σχεδιάζουμε και υλοποιούμε τη διαμόρφωση νέων προγραμμάτων σπουδών για όλες τις ειδικότητες. Φυσικά είναι εργασία που έχει αναλάβει το κύριο βάρος της το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής το ΙΕΠ. Έχουν σχεδιαστεί τα μεταβατικά προγράμματα σπουδών για την Γ’ τάξη του ΕΠΑΛ που στη νέα του δομή θα λειτουργήσει για πρώτη φορά το επόμενο σχολικό έτος.

Το σημαντικό μας όμως στοίχημα, στο οποίο δίνουμε πολύ μεγάλο βάρος και δουλεύουμε αυτή την περίοδο πολύ στο Υπουργείο, είναι το μεταλυκειακό έτος, η τάξη μαθητείας που ήδη θεσμοθετήσαμε και το οποίο θέλουμε να ξεκινήσει σε αρκετά μεγάλη έκταση αμέσως μετά τις γιορτές, τον Φεβρουάριο κατά πάσα πιθανότητα σε μια μεγάλη γκάμα τμημάτων σε όλη την Ελλάδα και να έχουμε πια τη γενικευμένη εφαρμογή του από το νέο σχολικό έτος από τον επόμενο Σεπτέμβρη, σε ένα πλήθος τομέων και ειδικοτήτων.

Τι είναι το μεταλυκειακό έτος, η τάξη μαθητείας. Είναι κατά τη γνώμη μας η άρτια και υπό την επίβλεψη του εκπαιδευτικού συστήματος ένταξη των νέων ανθρώπων στην αγορά εργασίας, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Τρία στοιχεία είναι που καθορίζουν αυτή μας την επιδίωξη:

·         Το ένα είναι ότι αναφέρεται αποκλειστικά σε ενήλικους. Μιλάμε για αποφοίτους ΕΠΑΛ άρα για παιδιά, νέους ανθρώπους ηλικίας άνω των 18 ετών δεν μιλάμε σε καμία περίπτωση για μαθητεία ανηλίκων.

·         Το δεύτερο είναι ότι θα γίνεται με βάση προγράμματα σπουδών και όχι ανάλογα με το τι χρειάζονται η κάθε επιχείρηση. Επιπλέον θα υπάρχει εκτός από τις τέσσερις μέρες απασχόλησης την εβδομάδα στην επιχείρηση, και μια μέρα εργαστηριακών μαθημάτων στο σχολείο.

·         Και το τρίτο στοιχείο είναι ότι όλη αυτή η εργασία θα γίνεται με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα πλήρη ασφάλιση και με αμοιβή στο 75% του κατώτερου  μισθού.

Φυσικά δεν κλείνουμε με αυτό τον τρόπο το δρόμο των αποφοίτων των ΕΠΑΛ. Καθιερώσαμε για πρώτη φορά την εισαγωγή τους εκτός από τα ΤΕΙ που ήδη ισχύει, την εισαγωγή των αποφοίτων των ΕΠΑΛ και στα Πανεπιστήμια μέσω των ίδιων εισαγωγικών εξετάσεων που ήδη δίνουν τα παιδιά εδώ και πολλά χρόνια σε ποσοστό 1% μικρό κατ' αρχήν, αλλά ανοίξαμε το δρόμο και για τα Πανεπιστήμια.

Επίσης με νομοσχέδιο που καταθέτουμε αυτές τις μέρες στη Βουλή του Υπουργείου Παιδείας διευρύνουμε τις δυνατότητες επιλογής Τμημάτων των αποφοίτων των ΕΠΑΛ πέρα από τα Τμήματα που είναι συναφή με τον τομέα τους και σε άλλα Τμήματα, σε μια κοινή ομάδα Τμημάτων, στην οποία θα έχουν πρόσβαση οι απόφοιτοι όλων των τομέων.

Επίσης με το ίδιο νομοσχέδιο επαναφέρουμε για τους μαθητές για τους αποφοίτους των εσπερινών επαγγελματικών Λυκείων τη δυνατότητα που είχαν να εισάγονται στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση σε ένα ποσοστό 1% επιπλέον των θέσεων, δυνατότητα που γι' αυτά τα παιδιά καταργήθηκε επίσης το σωτήριο έτος 2013, όπου έγιναν όλες οι δήθεν ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις τις οποίες θέλουν να μας επαναφέρουν οι μεταρρυθμιστές.

Ο δεύτερος μεγάλος τομέας της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης είναι τα ΙΕΚ τα Ινστιτούτα Εκπαιδευτικής Κατάρτισης. Στοχεύουμε σε τρία πράγματα σε αυτό τον τομέα:

·         Το ένα, θέλουμε οι ειδικότητες που θα λειτουργούν στα ΙΕΚ να βρίσκονται σε συνάρτηση με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της κάθε τοπικής κοινωνίας, το ένα και το δεύτερο, παίρνοντας υπόψη τις αντίστοιχες ειδικότητες που λειτουργούν στα Επαγγελματικά Λύκεια. Θέλουμε δηλαδή να λειτουργούν οι εκπαιδευτικές δομές συμπληρωματικά και να υπάρχουν για τους νέους της κάθε περιοχής πολλαπλές επιλογές επαγγελματικής προοπτικής.

·           Η δεύτερη άμεση προτεραιότητά μας είναι η σύνταξη οδηγών σπουδών για όλες τις ειδικότητες σύμφωνα με το ολοκληρωμένο πλαίσιο προγραμμάτων σπουδών που ήδη έχει εγκριθεί. Αυτή τη στιγμή έχουν ετοιμαστεί ήδη 26 μεταβατικοί οδηγοί σπουδών και αναμένεται η έγκρισή τους από το ΕΟΠΠΕΠ (τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων)

·           Και ο τρίτος άξονας σχετικά με τα ΙΕΚ είναι ότι θέλουμε να επανασχεδιάσουμε την πρακτική άσκηση που εν πολλοίς σήμερα δεν έχει τα χαρακτηριστικά που θα θέλαμε, καθώς επίσης να εισάγουμε -και η επιδίωξή μας είναι από το εαρινό εξάμηνο- και για τους σπουδαστές των ΙΕΚ την πρακτική άσκηση με τα χαρακτηριστικά που ανέφερα νωρίτερα για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ.

Δεν θα σας κουράσω περισσότερο έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε, σε κάποια άλλη στιγμή νομίζω θα έχουμε τη δυνατότητα να αναφερθούμε στις επιδιώξεις μας για τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, που αποτελούν ένα σημαντικό πυλώνα για την άρση των μορφωτικών ανισοτήτων σε ευρεία τμήματα του πληθυσμού μας που δυστυχώς δεν είχαν την τύχη ή την ευκαιρία να έχουν απολυτήριο υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Καθώς επίσης να δούμε τη νόμιμη και διαφανή λειτουργία των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης στον τομέα της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και γι' αυτό τον λόγο είμαστε σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας ώστε να εξασφαλίσουμε τη νομιμότητα σε αυτό το χώρο, που σέρνει πολλά από το παρελθόν.

Θα ήθελα να τελειώσω σημειώνοντας ότι θα εφαρμόσουμε επιτέλους το νόμο του 2007 για τους παράτυπους τίτλους σπουδών που έχουν εκδοθεί από ορισμένα ιδιωτικά ΤΕΕ στα οποία έχουν επιβληθεί πειθαρχικές κυρώσεις. Νόμος που έχει ήδη ψηφιστεί εδώ και εννιά χρόνια επί υπουργίας της κας Γιαννάκου, αλλά που δεν τον εφάρμοσαν ποτέ ούτε αυτοί που τον ψήφισαν, ούτε αυτοί που ακολούθησαν.

Εμείς θα οργανώσουμε τις πτυχιακές εξετάσεις που θεσμοθέτησε αυτός ο νόμος και θα καθιερώσουμε τη νομιμότητα σε όλο το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης και το πρώτο βήμα είναι η διεξαγωγή των εξετάσεων για τους παράτυπους αυτούς τίτλους σπουδών, τους επόμενους μήνες. Σας ευχαριστώ πολύ.

Μ. ΚΑΛΙΓΕΡΗ («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»): Ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει σχεδιασμός και χρονοδιάγραμμα για μόνιμους διορισμούς.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κοιτάξτε, το θέμα των μόνιμων διορισμών, όπως γνωρίζετε καλά, έχει σχέση και με τις συνεννοήσεις που κάνουμε με τους θεσμούς. Αυτή τη στιγμή μετά από τις προσπάθειες της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας και της δικής μας, μπαίνει για πρώτη φορά γραπτά στο κείμενο της συμφωνίας, η ανάγκη για νέους διορισμούς.

     Εμείς θεωρούμε ότι αν δεν προχωρήσουμε σε νέους διορισμούς, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά από όσα λέμε, διότι δεν μπορεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα να εξαρτάται από το θεσμό των αναπληρωτών, όχι από τους ίδιους τους αναπληρωτές, αλλά από το θεσμό, για τους λόγους που νομίζω καταλαβαίνετε.

   Τώρα, με αυτή τη λογική βεβαίως υπάρχει σχεδιασμός, χρονοδιάγραμμα όμως για να σας είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο μετά την ολοκλήρωση των αντίστοιχων συζητήσεων.

      Τώρα, ταυτοχρόνως υπάρχει υπόσχεση, αλλά δεν μπορώ να σας πω τους αριθμούς, ότι θα υπάρχουν και διορισμοί που θα γίνουν λόγω του πλεονασματικού προϋπολογισμού και με τα λεφτά τα κανονικά του κρατικού προϋπολογισμού.

Α. ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ («Εφημερίδα των Συντακτών»): Η πρώτη μου ερώτηση αφορά την επέκταση του ενιαίου τύπου ολοήμερου Δημοτικού. Ξεκινώ από αυτό το θέμα γιατί ήδη έχει προκαλέσει αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και θα ήθελα να σας ρωτήσω πως εσείς μπορείτε να καθησυχάσετε τους εκπαιδευτικούς, τη στιγμή που οι  ίδιοι αντιδρούν ουσιαστικά για την ταύτιση του θεσμού με το περιοριστικό πλαίσιο του Δημοτικού.

                        Πολλοί εκπαιδευτικοί λένε ότι στο τέλος της χρονιάς, μάλλον στην επόμενη χρονιά πια, θα βρεθούν εκτός των προσλήψεων λόγω της εφαρμογής της επέκτασης κιόλας του θεσμού. Έχουν την απειλή της υπεραριθμίας όπως ξέρετε, έχουν το φόβο ότι ουσιαστικά θα συρρικνωθούν τα σχολεία και ειδικά τα Νηπιαγωγεία.

     Πως έχετε σκοπό εσείς, αν ήδη το έχετε συζητήσει με τους εκπρόσωπους τους οποίους συναντήσατε τις προηγούμενες εβδομάδες και αν θα αναλάβετε κάποιες πρωτοβουλίες ώστε να μπορέσουν να  ξεπεράσουν αυτούς τους φόβους, δεδομένης και της αδιοριστίας που θα έχουν τα επόμενα χρόνια.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είναι δύο οι ερωτήσεις ή μία; Ήταν μία. Νομίζω ότι υπάρχει μια παρεξήγηση αλλά εδώ είναι οι συνάδελφοι που θα μπορούσαν να με συμπληρώσουν. Γίνεται το ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή πήραμε πρωτοβουλία να επεκτείνουμε το θεσμό αυτό στα μονοθέσια, διθέσια και τριθέσια. Δεν θα το κάναμε, αν δεν είχαμε τις δυνατότητες να το επεκτείνουμε. Άρα προχωράμε ένα βήμα παραπάνω από αυτά τα περσινά.

     Δεύτερον, όπως σας είπα πριν, είναι ένας θεσμός, νομίζω να συμφωνήσουμε όλοι, εξαιρετικά σημαντικός, ο οποίος βεβαίως στη συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία θέλει μεγάλη ενίσχυση και αυτή προτιθέμεθα να κάνουμε.

   Δηλαδή είναι ένα κλασικό παράδειγμα της πολιτικής μας που σας είπα. Εδραιώνουμε αυτό που υπάρχει το βελτιώνουμε και το επεκτείνουμε. Υπάρχουν προβλήματα στα ολοήμερα, αλλά δεν πρόκειται να κινδυνεύσει η δουλειά κανενός. Αντιθέτως, νομίζω, η δική μας προτεραιότητα είναι και να προσληφθεί πρόσθετο προσωπικό για τα ολοήμερα και κυρίως να επεκταθεί. Αναπληρωτές για την ώρα, αλλά μόνιμοι, αυτός είναι ο στόχος. Αλλά δεν θέλω αυτή τη στιγμή να λέω άλλα πράγματα.

    Ξέρετε όμως; Το μεγάλο στοίχημα είναι η κοινωνία να πειστεί ότι το ολοήμερο είναι ένας σημαντικός θεσμός για τη ζωή του παιδιού. Δεν πρέπει να είναι ούτε ένα μέρος που παρκάρουν οι γονείς τα παιδιά, αλλά δεν πρέπει να είναι και ένα μέρος όπου δεν συνεχίζεται η μαθησιακή διαδικασία δεν θα έλεγα με εντελώς, αλλά με διαφορετικό τρόπο από αυτή των πρωινών ωρών στο σχολείο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η δεύτερη ερώτηση αφορά τη φιλοδοξία σας να έρθετε σε μια συνεννόηση με τα υπόλοιπα κόμματα σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, όπως μας είπατε, για το πρόγραμμα σχετικά με την επιβίωση των σχολείων και αν κατάλαβα καλά όλο το φάσμα της εκπαίδευσης θα αφορά αυτό. Έτσι δεν είναι;

      Να ρωτήσω γιατί χρειάζεστε τη συναίνεση και των υπόλοιπων κομμάτων; Δεν εμπιστεύεστε τους θεσμούς; Δεν εμπιστεύεστε επόμενες κυβερνήσεις από τη στιγμή που ήδη έχετε πετύχει την αύξηση του προϋπολογισμού, έστω σε αυτό το ποσοστό και αποτελεί πρωτοβουλία σας ούτως ή αλλιώς;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Χρησιμοποιήσατε τη λέξη φιλοδοξία για συναίνεση. Κάποιοι με έχουν κατηγορήσει ότι έχω και μια μανία με τη συναίνεση. Νομίζω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι σοβαρό στην εκπαίδευση εάν δεν υπάρχει μια συναίνεση των πολιτικών και κοινωνικών. Μια πολιτική και κοινωνική συναίνεση.

   Προσέξτε όμως. Συναίνεση δεν σημαίνει συμφωνούμε σε όλα. Συναίνεση σημαίνει ότι ο καθένας δημιουργεί ένα χώρο για αυτά που πιστεύει να συνυπάρχει με αντίστοιχους χώρους που δημιουργεί ο άλλος. Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή όλοι να λένε τα τελευταία 30 χρόνια η εκπαίδευση είναι εθνικό θέμα, η εκπαίδευση είναι ένα πράγμα στο οποίο πρέπει να συμφωνήσουμε κλπ, και να μην βρίσκουμε τρόπους να συνεννοηθούμε.

     Άρα αυτό που λέμε είναι ότι εμείς αναζητούμε τη συναίνεση, διότι στις συναινέσεις μπορεί κανείς να δει και πού είναι οι διαφορές. Στις συναινέσεις μπορεί κανείς να συνυπάρχει. Να συνυπάρχει ενδεχομένως και συγκρουόμενος. Δεν πειράζει. Αλλά δεν μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς αυτό το στοιχείο.

    Αυτό το στοιχείο τώρα είναι ένα θέμα πολιτικής κουλτούρας. Είναι ένα θέμα πολιτικής κουλτούρας την οποία πρέπει να υιοθετήσουμε για ορισμένα ζητήματα. Γι’ αυτό και λέμε όταν θα υπάρχει μια μελέτη για τα οικονομικά της εκπαίδευσης θα μου κάνει τεράστια εντύπωση να πούνε τα άλλα κόμματα εμείς δεν συμμετέχουμε.

       Και θέλω επίσης να πω το εξής και το ξέρει και ο κ. Σεβαστάκης και ο κ. Δουζίνας, δεν βλέπω άλλον να είναι από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Υπάρχει ένα ενδιαφέρον κλίμα συνεννόησης στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων με όλες τις εντάσεις, με όλες τις διαφοροποιήσεις. Και μπορώ να πω και ένα βήμα παρακάτω. Όταν σβήνουν τα φώτα και δεν μεταδίδονται αυτές οι συζητήσεις, όλοι μας είμαστε ακόμη πιο συναινετικοί, συμπεριλαμβανομένων και ημών από το ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν το λέω αυτό αυτοκριτικά μόνο.

   Άρα υπάρχουν δυο είδη συζήτησης. Ξέρετε πόσες φορές έχουμε συζητήσει πράγματα που περνάνε στο νόμο με συναδέλφους της Ν.Δ., του Ποταμιού, του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και του ΚΚΕ; Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τη δυσκολία τους. Δεν τα ψήφιζαν οι άνθρωποι, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.

   Το θέμα είναι εάν μπορεί να γίνει κάτι και το οποίο περνάει από κόσκινα και διαφορετικών απόψεων. Θα υπάρχουν διαφορές. Υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Ιδεολογικές, πολιτικές κλπ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να υπάρχουν συναινέσεις πάνω σε ορισμένα ζητήματα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στο θέμα της αξιολόγησης, πείτε μου θα καταργήσετε το προεδρικό διάταγμα 152 το οποίο εξακολουθεί να είναι σε ισχύ; Θα ξεκινήσετε από τα στελέχη εκπαίδευσης, τα 20.000 στελέχη όπως προαναγγείλατε; Με τους μάχιμους τι θα γίνει; Θα αξιολογηθούν οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί που είναι στην τάξη;

    Και εάν θα εξακολουθεί να ισχύει η αξιολόγηση που έχει γίνει ήδη σε πάρα πολλούς εκπαιδευτικούς με την προηγούμενη κυβέρνηση;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Επειδή είστε πολύ πεπειραμένος και πολύ γνώστης θα μπορούσα να απαντήσω ναι, ναι, ναι, όχι, ναι. Έτσι δεν είναι; Γιατί ξέρετε τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Τι εννοώ; Είναι σαφέστατα αυτά που έχουμε πει. Είναι απολύτως σαφή. Πρώτον, θα υπάρχει αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Αυτή η αυτοαξιολόγηση θα δούμε πώς θα σχεδιαστεί και προφανώς αυτό σημαίνει ότι δεν ισχύει το προηγούμενο προεδρικό διάταγμα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή θα καταργηθεί;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα καταργηθεί με την δημιουργία του καινούργιου. Καταλάβατε. Εξ ορισμού.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το έχουμε ξανακούσει κ. Υπουργέ.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αν το έχετε ξανακούσει χαίρομαι ότι κι άλλοι σκέφτονται το ίδιο με εμένα. Αλλά από την παρούσα ακόμα καλύτερα. Σημαίνει ότι όλοι μας είμαστε ομογενοποιημένοι τότε. Με συγχωρείτε, επειδή γνωριζόμαστε έχω και τη δυνατότητα να το κάνω αυτό.

   Καταργείται το προηγούμενο. Διαμορφώνεται ένα καινούργιο με στόχο αυτά που σας είπα. Τώρα, εκεί μέσα θα υπάρχει και η αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης. Το τι θα γίνει με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό προσωπικό, δεν είναι θέμα που το συζητάμε. Δεν είναι θέμα. Το υπόλοιπο εκπαιδευτικό προσωπικό θα πάρει μέρος στην αξιολόγηση των στελεχών, θα πάρει μέρος στην αυτοαξιολόγηση του σχολείου. Ας δούμε όλα αυτά τα αποτελέσματα, ας τα μελετήσουμε κλπ και θα δούμε ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Δεν ξέρουμε. Δεν σημαίνει ότι όταν ολοκληρωθούν αυτά πάμε στους εκπαιδευτικούς. Δεν είναι αυτή η σειρά. Μπορεί να ξαναπάμε στις αυτοαξιολογήσεις.

    Μπορεί χιλιάδες άλλα  πράγματα. Γι’ αυτό λέμε ας τα κάνουμε αυτά χωρίς άγχος, χωρίς κυνήγι μαγισσών και είμαι σίγουρος ότι σε αυτό θα βοηθήσετε, πραγματικά σας θέλουμε να βοηθήσετε και ας δούμε τα αποτελέσματα και ας δούμε τι θα βγούνε από τα αποτελέσματα.

    Εγώ νομίζω ότι θα βγούνε εξαιρετικά ενδιαφέροντα και θετικά σημεία. Εξαιρετικά ενδιαφέροντα και η κοινωνία θα καταλάβει γιατί άντεξε το σχολείο τόσο καιρό. Γιατί είναι ένα από τα παράδοξα. Πώς κατέρρευσαν τόσοι πολλοί θεσμοί και το σχολείο άντεξε όρθιο; Τα πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ με όλα τα προβλήματα;

    Σημαίνει ότι κάτι γίνεται εκεί το οποίο δεν γνωρίζει η κοινωνία. Να λοιπόν ένας τρόπος να τα γνωρίσει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ξεκινάω με την προοπτική και την ελπίδα να κάνω και εγώ δυο ερωτήσεις. Θα ξεκινήσω με την πρώτη και βλέπουμε. Μιλήσατε κ. Υπουργέ για συναινέσεις και σε αυτές τις συναινέσεις ζητάτε να συμμετέχουν, να συμβάλουν και τα υπόλοιπα κόμματα. Ως προς τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, αυτές που γίνονται, που έγιναν και αυτές που θα έρθουν, τα βασικά κόμματα στην αντιπολίτευση αυτό που ζητούν είναι η ανασυγκρότηση του ΕΣΥΠ, η λειτουργία του ΕΣΥΠ και το να λαμβάνονται οι αποφάσεις μέσα από αυτό το όργανο.

      Στην προηγούμενη πολιτική ηγεσία στο Υπουργείο Παιδείας υπήρχε μια όχι εμπλοκή, τέλος πάντων σε πολλά εισαγωγικά, το ΕΣΥΠ δεν είχε ξεκινήσει να λειτουργεί, δεν είχε γίνει ολομέλεια. Ήθελα να ρωτήσω ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις γι’ αυτό το όργανο και πώς θα αξιοποιηθεί, αν θα αξιοποιηθεί στο διάλογο για τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, δεδομένου ότι από ότι καταλάβαμε από τις προγραμματικές σας δηλώσεις, στόχος σας είναι να πορευτείτε με βάση την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είναι μια καίρια ερώτηση και η ερώτηση έχει σχέση ποιοι άλλοι κοινωνικοί θεσμοί θα συμβάλουν στη μεταρρυθμιστική πορεία; Δεν αποφεύγω την ερώτηση, θέλω απλώς να κάνω μια εισαγωγή. Άρα το ερώτημα είναι ποιοι τέτοιοι θεσμοί;

       Κάθε θεσμός είναι σημαδεμένος από την ιστορία του. Δεν υπάρχουν θεσμοί που μένουν αναλλοίωτοι ανά τις δεκαετίες. Το ΕΣΥΠ είχε ιδρυθεί σε χρόνια όπου υπήρχε η δυνατότητα πολλών φορέων να συμμετέχουν κατά τη γνώμη μου όχι τόσο πολύ ουσιαστικά, αλλά νομιμοποιητικά. Και εγώ εάν κάνω ένα Συμβούλιο που θα είναι διάφοροι φορείς τους οποίους σε εισαγωγικά έχω την πλειοψηφία, είναι προφανές ότι αυτό έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.

       Έχω την αίσθηση, είμαι πεπεισμένος ότι έχουν πολλοί τέτοιοι θεσμοί ολοκληρώσει την ιστορική τους πορεία. Και το χειρότερο για μια κυβέρνηση, ανεξάρτητα εάν είναι κυβέρνηση της αριστεράς ή όχι, είναι να μην βλέπει ποιοι θεσμοί έχουν ολοκληρώσει την ιστορική τους πορεία. Αυτό που μας λείπει τώρα είναι κάτι άλλο.

       Μας λείπει ένας θεσμός που θα είναι ένα Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και ανθρώπινου δυναμικού. Δηλαδή αυτό που λέμε η σύνδεση με την αγορά εργασίας, όλα όσα σας είπε ο κ. Μπαξεβανάκης, η σύνδεση με τα άλλα υπουργεία, η σχέση των γνωστικών αντικειμένων με τις κοινωνικές ανάγκες, όχι υποχρεωτικά τις επαγγελματικές, νομίζουμε λοιπόν ότι πρέπει το ΕΣΥΠ να αναμορφωθεί σε ένα τέτοιο φορέα.

    Πολύ μικρότερο, πολύ πιο ευέλικτο, αλλά ένα φορέα που θα συζητάει η κοινωνία με τους εκπαιδευτικούς θεσμούς. Και η κοινωνία δεν εξαντλείται μόνο σε κοινωνικούς φορείς της εκπαίδευσης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλησπέρα. Δεν αναφερθήκαμε σήμερα καθόλου στην ιδιωτική εκπαίδευση. Με τους θεσμούς έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση για το νόμο Φίλη τι γίνεται, τι θα ισχύσει;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όντως δεν αναφερθήκαμε. Αλλά δεν αναφερθήκαμε και σε πολλά άλλα πράγματα. Βεβαίως η ιδιωτική εκπαίδευση είναι κάτι το εξαιρετικά σημαντικό. Υπήρξε συμφωνία, συμφωνία που αντανακλάται και στο χαρτί, ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους θεσμούς.

       Η συμφωνία αυτή αλλάζει ένα μικρό τμήμα του νόμου που είχε ψηφιστεί και αυτό που αλλάζει είναι ότι η Επιτροπή στην οποία προσφεύγουν οι ιδιοκτήτες των Σχολών, οι Σχολάρχες μάλλον και οι υπό απόλυση, ήταν μια Επιτροπή του Υπουργείου, Υπηρεσιακή και αντ’ αυτού θα θεσμοθετήσουμε άμεσα, πάρα πολύ άμεσα, την αντικατάσταση της Υπηρεσιακής Επιτροπής με μια Επιτροπή που θα απαρτίζεται από τρεις δικαστές. Τρεις δικαστές συν εκπρόσωπο της ΟΙΕΛΕ, συν εκπρόσωπο των Σχολαρχών.

        Το θέμα είναι γνωστό, ότι κανείς δεν απολύεται αναιτιολόγητα και η αιτιολογία της απόλυσης εγκρίνεται, ή δεν εγκρίνεται από αυτό το όργανο. Και αυτό το όργανο θα έχει τρεις δικαστές.

         Εδώ τώρα πρέπει να είναι σαφές ότι για μας, για την Ελλάδα συνταγματικά υπάρχουν κάποιες ιδιομορφίες σε σχέση με την Ευρώπη. Δηλαδή πρώτον, η ιδιωτική εκπαίδευση είναι στην εποπτεία του κράτους, όπως γνωρίζετε.

       Δεύτερον, ο εκπαιδευτικός ασκεί κοινωνικό λειτούργημα, δεν είναι ούτε δημόσιος υπάλληλος, ούτε ιδιωτικός υπάλληλος, ούτε και οτιδήποτε άλλος. Ασκεί κοινωνικό λειτούργημα. Αυτό είναι μια υπογράμμιση, μου λένε οι συνταγματολόγοι, που κατοχυρώνει την αυτονομία και την ανεξαρτησία του εκπαιδευτικού. Διότι ο εκπαιδευτικός μονάχα αν αισθάνεται μια ανεξαρτησία από την όποια εργοδοσία, είτε είναι η πολιτεία είτε είναι ιδιώτες, θα μπορεί να κάνει το έργο του καλά. Πράγμα, που είχε υπερτονιστεί από το μακαρίτη Παύλο Μπακογιάννη, στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Άρα εμείς θέλουμε να κατοχυρώσουμε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, τον εκπαιδευτικό ως κάποιον που ασκεί κοινωνικό λειτούργημα.

Αυτή είναι η απόφαση, αυτή είναι η συμφωνία την οποία έχουμε κάνει με τους θεσμούς προσπαθώντας να τους πείσουμε ότι υπάρχει μια διαφοροποίηση ανάμεσα σε εργαζόμενους σε ιδιωτικές εταιρείες και στα ιδιωτικά σχολεία. Προσέξτε όμως, υπάρχει πίεση από κάποιους κύκλους, κατά τη γνώμη ακατανόητη πίεση, να παρθεί πίσω αυτή η ρύθμιση. Ακατανόητη.

Ακατανόητη, σε πολλά επίπεδα. Δεν ξέρω αν θυμάστε ότι η Κυβέρνησή μας απέσυρε το 24% του ΦΠΑ για τα ιδιωτικά σχολεία, για τα φροντιστήρια αναγνωρίζοντας ότι είναι ειδικού καθεστώτος εκπαιδευτήρια. Αν τυχόν πάει κανείς πίσω από τη διάταξη για το πώς δικαιολογούνται οι απολύσεις, τότε είναι προφανές ότι πρέπει να επανέλθει το 24%. Λέω ότι υπάρχει κόσμος που μας έρχονται στα αυτιά ότι πιέζουν, που πραγματικά δεν το καταλαβαίνουμε.

Και το τελευταίο: έχουμε κάνει συζητήσεις εγώ προσωπικά και παίρνω την ευθύνη αυτή, με πολλούς σχολάρχες. Και πολλοί σχολάρχες δεν έχουν κανένα πρόβλημα με αυτή τη ρύθμιση. Έχουν πρόβλημα με αυτή τη ρύθμιση πάρα πολλοί σχολάρχες οι οποίοι θέλουν να έχουν το ελεύθερο και να κάνουν ό,τι θέλουν όχι μόνο στα εργασιακά, αλλά και στα εκπαιδευτικά. Αυτό δεν πρόκειται να περάσει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γεια σας κ. Υπουργέ θα ήθελα να κάνω δυο ερωτήσεις, μία και μία, σε ένα Υπουργό και σε έναν Υφυπουργό. Ας ξεκινήσω από τον Υπουργό.

        Αναφέρατε για τα μεταπτυχιακά ότι είστε σε καλό δρόμο για να προχωρήσει το νομοσχέδιο της κας Αναγνωστοπούλου και θα ληφθούν υπόψη και οι ρυθμίσεις, οι προτάσεις των  Πανεπιστημίων. Μήπως θέλετε να μας διευκρινίσετε λίγο τι εννοείτε ότι θα ληφθεί υπόψη η πρόταση των Πανεπιστημίων; Δηλαδή θα έχουμε δίδακτρα; Δεν θα έχουμε δίδακτρα, ή θα υπάρξει αυτό το τέλος εγγραφής που είχε προταθεί από την κα Αναγνωστοπούλου; Θα επανέλθω με τον Υφυπουργό.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εμείς σίγουρα θα προχωρήσουμε το νομοσχέδιο που είχε εισηγηθεί η αναπληρώτρια Υπουργός η κα Αναγνωστοπούλου. Απλώς πρέπει να συνεννοηθούμε με τα Πανεπιστήμια γιατί δεν θεωρούμε ότι πρέπει ό,τι προτείνουμε να δημιουργεί κατά τη γνώμη μας αναίτιες αναστατώσεις στα Πανεπιστήμια.

Αυτό που γίνεται με τα μεταπτυχιακά είναι το εξής: τα μεταπτυχιακά σε όλα τα μέρη του κόσμου, το ίδιο και σε εμάς έχουν δυο σκέλη. Το ένα σκέλος που κατά τη γνώμη μας είναι το βαρύνον το σημαντικό, είναι το επιστημονικό. Αυτό είναι ένα σύνθετο σκέλος, πολλά Πανεπιστήμια το έχουν αντιμετωπίσει στο εξωτερικό με διαφορετικούς τρόπους. Πολλά δικά μας Πανεπιστήμια το έχουν αντιμετωπίσει με εξαιρετικούς τρόπους, πραγματικά τα θέματα των μεταπτυχιακών είναι από τις σημαντικές και εξαιρετικές πρωτοβουλίες των Πανεπιστημίων μας.

Ταυτόχρονα όμως υπάρχει κι ένα άλλο σκέλος που είναι το οικονομικό. Το οικονομικό σκέλος εμείς δεν θέλουμε να επικεντρωθεί η συζήτηση στα δίδακτρα, αλλά θέλουμε τη χρονιά που διανύουμε να επικεντρωθεί στο κόστος των μεταπτυχιακών. Θεωρούμε ότι δεν έχουν γίνει μελέτες κόστους οι οποίες να είναι με βάση κάποιες συγκεκριμένες αρχές και ανάγκες, ώστε να ξέρουμε τι μας κοστίζουν τα μεταπτυχιακά.

Και τώρα, όταν θα έχουμε τα κόστη των μεταπτυχιακών, θα πρέπει τα Πανεπιστήμια ανάλογα με τους πόρους που έχουν, να δουν πως θα αντιμετωπίσουν αυτά τα κόστη. Με αυτή την έννοια νομίζω ότι τώρα δεν πρέπει να θέσουμε θέμα τελών εγγραφής ή διδάκτρων.

Ας δούμε τα κόστη, ας δούμε τις ανάγκες διότι όπως ξέρετε πολλά πράγματα ενώ η πλειοψηφία τους είναι εξαιρετική, υπάρχουν οι ακραίες καταστάσεις που συνήθως σημαδεύουν τη συζήτηση που γίνεται γι' αυτά και ας δούμε ποια μέτρα θα πάρουμε σε αυτά τα μεταπτυχιακά τα οποία έχουν εξαιρετικά σοβαρά επιστημονικά προβλήματα και εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα ως προς το ύψος των διδάκτρων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα μου επιτρέψετε να επανέλθω με τη δεύτερη ερώτηση προς τον κ. Ζουράρι. Η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου ο κ. Φίλης δηλαδή, είχε προχωρήσει σε μείωση των εβδομαδιαίων ωρών του Γυμνασίου κατά 3 και μεταξύ των μαθημάτων που έχασαν ώρες, ήταν και τα Αρχαία. Κατά περίπτωση δηλαδή κατά τάξη έχασαν τα Αρχαία, προστέθηκε μια ώρα στα Νέα μήπως σε περίπτωση που δεν το ξέρετε, παρ' όλο που φαντάζομαι ότι το έχετε υπόψη σας.

                        Ήθελα να ρωτήσω μετά από αυτή την εισήγηση που κάνατε, εάν θα προτείνετε να αυξηθούν οι ώρες των Αρχαίων, ή θα μείνουν τα πράγματα ως έχουν με τη μείωση των ωρών διδασκαλίας των Αρχαίων στα Γυμνάσια.

Κ. ΖΟΥΡΑΡΙΣ: Μόλις μπήκα στη Δημόσια Διοίκηση έμαθα ότι η πρώτη απάντηση είναι «δεν είναι αρμοδιότητά μου» και δεν είναι αρμοδιότητά μου. Είναι των δύο συνυπουργούντων, ούτε του Κώστα.

     Θα πω το εξής όμως: συμμετέχοντας στη συλλογική προσπάθεια βεβαίως έχουμε μια πρόταση η οποία προέρχεται από τον Καθηγητή Ιωάννη Καζάζη, ο οποίος είναι επί 22 χρόνια επικεφαλής του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και θα έλεγα ότι είναι και εύκολο να είναι το σημαντικότερο, είναι το μόνο στην Ελλάδα που ασχολείται με την ελληνική γλώσσα. Δεν έχει κάνει τίποτε παραδείγματος χάριν η Ακαδημία Αθηνών, εκτός μετά από 37 χρόνια κατόρθωσε να βάλει τη λέξη που κατασκεύασα εγώ το «ευρωλιγούρης» με 30 χρόνια καθυστέρηση. Το είχε βάλει ο Μπαμπινιώτης.

     Ο Γιάννης Καζάζης έκανε -είχα εγώ μια πρόταση η οποία ήταν πολυτελής και πολυδάπανη- αλλά προτείνει επί εθελοντικής βάσεως -αλλά θα σας κάνουμε μια συνέντευξη Τύπου αργότερα- που θα προέρχεται από τους δασκάλους και καθηγητές και επί εθελοντικής βάσεως των οικογενειών, όσα παιδιά θέλουν και μπαίνουν στην Α’ και Β’ Γυμνασίου και ενδεχομένως στην Α και Β’ Λυκείου, πάντοτε εθελοντικά. Ο Καθηγητής Καζάζης έχει διαπιστώσει ότι δεν θα στοιχίσει δραχμή, ή ευρώ τέλος πάντων, στο Υπουργείο Παιδείας και επομένως επί τη βάση της εθελουσίας αυτής προσχωρήσεως υπάρχει η προσδοκία ότι θα υπάρξει… γιατί υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός από μεγάλο αριθμό φιλολόγων υπηρετούντων ήδη που θέλουν να το κάνουν αυτό και βεβαίως από μεγάλο αριθμό γονέων πανελληνίως και στην Κύπρο και στην αλλοδαπήν, όπου υπάρχουν Έλληνες, Ελληνίδες και τα λοιπά.

      Αυτό επί εθελοντικής. Θα τα ξαναπούμε μόλις.. αυτή θα είναι η πρόταση και επομένως επειδή είναι επί εθελοντικής βάσεως, παραδείγματος χάριν θα μπορεί να είναι στην ενισχυτική του απογεύματος, μια από τις εκδοχές, αλλά αυτά θα τα δούμε αργότερα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία για τη δεύτερη ερώτηση. Ήθελα μια περαιτέρω διευκρίνιση σχετικά με αυτή τη μελέτη για τα οικονομικά της εκπαίδευσης. Είπατε ότι θα ληφθεί υπόψη και το ευρωπαϊκό πλαίσιο για τα ζητήματα της εκπαίδευσης και θα κάνει και πολιτικές προτάσεις, θα προτείνει τέλος πάντων μέτρα πολιτικής από ό,τι καταλαβαίνω.

       Για να ληφθεί υπόψη το ευρωπαϊκό πλαίσιο θα υπάρξει κάποια συνεργασία με κάποιο ευρωπαϊκό φορέα γι' αυτή τη μελέτη, με κάποιο θεσμό για να διευκολυνθεί ενδεχομένως και σε επίπεδο τεχνογνωσίας η εκπόνησή της;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να σας πω ένα σχετικά απλό παράδειγμα: το θέμα των κτηρίων. Ξέρετε ότι έχουμε πολλά προβλήματα με τα κτήρια. Υπάρχουν προδιαγραφές και ελληνικές αλλά και ευρωπαϊκές ως προς το πόσο μεγάλη πρέπει να είναι η αυλή, τα κτήρια, οι τάξεις, ο φωτισμός και τα λοιπά. Ορισμένα σχολεία ανταποκρίνονται σε αυτά 100%, αρκετά είναι ικανοποιητικά και υπάρχουν και πολλά σχολεία που δεν ανταποκρίνονται.

                        Εμείς θα θέλαμε να δούμε εάν πάρουμε ως κριτήριο κάποιους ευρωπαϊκούς μέσους όρους σε αυτά τα ζητήματα, τι είδους κόστος χρειαζόμαστε.

Μετά, υπάρχουν μελέτες επί μελετών, επιστημονικές μελέτες οι οποίες μιλάνε για τον αριθμό των διδασκόντων, για τον αριθμό των μαθητών, για τις ώρες διδασκαλίας και τα λοιπά. Με βάση αυτά, αλλά και τη δική μας παράδοση σε πολλά πράγματα να δούμε το κόστος.

Τρίτον, λέμε για τη νησιωτικότητα, λέμε ότι η γεωγραφία αποτελεί ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό του τόπου μας και αποτελεί. Αυτό δεν το έχουμε ποσοτικοποιήσεις, δεν ξέρουμε παραδείγματος χάριν τι ανάγκες έχει ενίσχυσης ένα σχολείο σε ένα απομακρυσμένο νησί και σε σχέση με ένα αστικό κέντρο.

Επιμένω ότι αυτό θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τα κενά μας και κυρίως θα μπορέσει να είναι ένα όπλο στο χέρι μας και διαπραγματευτικό, αλλά κυρίως να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε τους προϋπολογισμούς μας όταν υπάρχει η δέσμευση ότι σε τρία χρόνια θα κλείσει αυτό.

Μπορεί να δούμε τους αριθμούς και να πούμε «δεν μπορούμε σε τρία, θα είναι σε τέσσερα» ή μπορεί να δούμε τους αριθμούς και να πούμε «ωραία και με αυτό το ρυθμό που πάμε, θα κλείσει». Δεν το γνωρίζουμε αυτό. Με αυτή την έννοια θεωρούμε ότι υπάρχει ένα πολιτικό διακύβευμα, αλλά το βασικό διακύβευμα εδώ είναι να μπορέσουμε να έχουμε αυτή την πληροφορία.

Για να το καταφέρουμε αυτό θα συνεργαστούμε με τον οποιονδήποτε διευκολύνει αυτή τη μελέτη. Μήπως θέλει ο ίδιος ο Γενικός, γιατί η ιδέα προέρχεται από μια πρωτοβουλία που είχε ήδη παρθεί.

Γ. ΠΑΝΤΗΣ: Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει στην Ανώτατη Εκπαίδευση με τα Πανεπιστήμια και με τα ΤΕΙ. Εκπρόσωπος του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, του Υπουργείου Παιδείας και των Οικονομικών Υπηρεσιών και της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και ο εκάστοτε Αντιπρύτανης ή υπεύθυνος οικονομικών του κάθε Ιδρύματος, συναντιούνται εδώ και καταλήγουν σε μια κοστολόγηση της δραστηριότητας και των υποχρεωτικών εξόδων τα οποία υπάρχουν, δηλαδή φως, νερό, τηλέφωνα και τα λοιπά, συν όμως και αυτό είναι σημαντικό την ποιότητα που θα πρέπει να έχουμε στην εκπαίδευση.

          Δηλαδή είναι χωρισμένα τα Τμήματα –σας το λέω για να καταλάβετε- σε Τμήματα εργαστηριακά, σε Τμήματα μη εργαστηριακά, ή μικτά. Ανάλογα με τον χαρακτηρισμό του κάθε Τμήματος υπάρχει το ποσό που χρειάζεται  να δαπανάται κατά μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανά φοιτητή.

         Αυτό χρησιμοποιείται και επομένως βγαίνει ένα κόστος που έχει το κάθε Πανεπιστήμιο και το οποίο ερχόμαστε στη συνέχεια εμείς να το πιστοποιήσουμε με ένα τρόπο, που είναι αδιάβλητος. Δηλαδή δεν είναι τι λέει το κάθε Πανεπιστήμιο, είναι αυτό που καθορίζεται με βάση μια μεθοδολογία.

        Κατ’ αναλογία αυτό θα γίνει σε ολόκληρη την εκπαιδευτική διαδικασία και σε όλες τις εκπαιδευτικές μονάδες και σε όλες τις επιμέρους κατηγορίες της εκπαίδευσης.

         Αυτό θα μας δώσει την πραγματική ανάγκη και όχι αυτή που είχαμε κάποτε. Το λέω αυτό, γιατί εδώ πρέπει να το πούμε σε σχέση και με τη Σύνοδο των Πρυτάνεων. Άλλο πράγμα είναι να ζητάμε τα χρήματα που υπήρχαν το 2009 που ήταν άλλο πράγμα, μιλάμε για άλλη κοινωνία και για άλλη κατάσταση, και άλλο είναι να βρίσκουμε στο 2016 ποιο είναι το ποσό που διασφαλίζει τη βιωσιμότητα των Πανεπιστημίων παραδείγματος χάριν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να ρίξουμε την ποιότητα της εκπαίδευσης.

        Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και αυτό πρέπει να γίνεται και να επικαιροποιείται συνεχώς. Αυτή είναι η διαδικασία, έχει ξεκινήσει δηλαδή.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Για να μην υπάρχει καμία απολύτως παρεξήγηση, δεν μιλάμε για κλεισίματα, συγχωνεύσεις και τα λοιπά με βάση αυτό, να είναι απολύτως σαφές. Δεν είναι καμία σχέση με παρελθούσες πρακτικές.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, ενόψει της κατάθεσης της νέας έκθεσης από τον ΟΟΣΑ υπάρχει μια έντονη ανησυχία στους εκπαιδευτικούς ότι μπορεί να αυξηθεί το ωράριό τους. Εάν δεσμεύεστε ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Τι θα κάνετε με τους σχολικούς συμβούλους, με δεδομένο ότι έχουμε πολλές παρατάσεις, εάν θα κάνετε τις κρίσεις και αν θα είναι ο ίδιος ο θεσμικός ρόλος τους.

       Και ένα τελευταίο. Πριν δυο μήνες ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ανακοίνωσε ότι με ένα νόμο θα καταργήσει όλους τους νόμους της παρούσας Κυβέρνησης. Πειραματόζωα δηλαδή τα παιδιά! Μάλιστα οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είχαν αποσυρθεί και από τον εθνικό διάλογο όταν ήσασταν Πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων. Τι είναι εκείνο που σας κάνει αυτή τη στιγμή και μπορείτε να τους προσελκύσετε για να συναινέσουν στις νέες μεταρρυθμίσεις οι οποίες είναι πολύ σημαντικές, πάρα πολλές σωστές και ενδεχομένως κάποιοι να διαφωνούν με κάποιες.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν θέλω να σχολιάσω τη δήλωση του κ. Μητσοτάκη, δεν την έχω υπόψη. Ελπίζω να παρεξηγήθηκε κάτι που είπε σε αυτή την κατεύθυνση, διότι είμαι σίγουρος είναι ένας ευφυής και μορφωμένος άνθρωπος και αποκλείεται να είπε ότι «εμείς με ένα νόμο θα καταργήσουμε όλα αυτά». Γι' αυτό λέω, μπορεί να παρεξηγήθηκε, ας μην το σχολιάσουμε, δεν έχει και κανένα νόημα.

       Τώρα τι με κάνει να πιστεύω, ή τι με κάνει να επιμένω και τα λοιπά. Κοιτάξτε, το πείσμα είναι κι ένα πολιτισμικό μας χαρακτηριστικό. Οπότε αν δεν είσαι πεισματωμένος σε μια κατάσταση που πιστεύεις ότι μόνο έτσι μπορούν τα πράγματα να πάνε μπροστά, δεν έχει και κανένα νόημα να ασχοληθείς με την πολιτική.

     Εδώ δεν ζητάει κανείς να υπάρχουν ούτε ομοφωνίες, ούτε συμφωνίες πάνω σε χαρτιά, αλλά ένα συναινετικό πλαίσιο συζητήσεων και εγώ πιστεύω ότι θα το καταφέρουμε. Δηλαδή μου φαίνεται ένα μίνιμουμ στοιχείο της πολιτικής μας κουλτούρας.

        Τώρα, ως προς τα υπόλοιπα που είπατε. ΟΟΣΑ. Όντως υπάρχει μια ενδιάμεση έκθεση που θα δημοσιευτεί προς το τέλος Ιανουαρίου. Αυτή είναι μια ενδιάμεση έκθεση, ανάμεσα στην απαράδεκτη έκθεση του 2011 η οποία απαράδεκτη αυτή έκθεση ήταν και μεθοδολογικά προβληματική, αλλά βασιζόταν και σε εντελώς λάθος στοιχεία. Είναι μια ενδιάμεση έκθεση λοιπόν και έχουμε συμφωνήσει για μια καινούργια έκθεση που θα γίνει το ’17.

                        Να είναι σαφές το εξής: ο ΟΟΣΑ δεν επιβάλλει πολιτικές. Ο ΟΟΣΑ είναι ένας επιστημονικός Οργανισμός, ξέρουμε την ιστορία του, ο ΟΟΣΑ είναι ένας Οργανισμός στον οποίο συνυπάρχουν διαφορετικών ιδεολογικών και πολιτικών προελεύσεων τεχνοκράτες και ο ΟΟΣΑ σε συνεργασία με τις Κυβερνήσεις συντάσσει εκθέσεις.

                        Εγώ νομίζω ότι είναι χρήσιμες αυτές οι εκθέσεις. Άρα δεν είναι ο ΟΟΣΑ ένας Οργανισμός μπαμπούλας που σου λέει «κάνε αυτό, κάνε το άλλο». Εμείς είμαστε σε μια συνεννόηση με τον ΟΟΣΑ, νομίζουμε ότι η ενδιάμεση έκθεση που θα βγει θα είναι δραματικά διαφοροποιημένη από αυτή του 2011 και σε κατευθύνσεις που ενισχύουν τις δικές μας πολιτικές προτεραιότητες.

    Θα διαβάσουμε την έκθεση, ήδη έχουμε συζητήσει πολλά ζητήματα και θα δούμε τι θα υιοθετήσουμε κυρίως από αυτά που είναι οι πρακτικές και άλλων χωρών, που είναι και μια ευκαιρία κανείς να διευρύνει τον ορίζοντά του.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στο ωράριο δεν μου απαντήσατε, αν πρόκειται να αυξηθεί.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μα σας είπα. Δεν υπάρχει περίπτωση. Τελεία.

      Για το θέμα των σχολικών συμβούλων. Πρέπει να πάρουμε αποφάσεις οι οποίες θα πρέπει να παρθούν εντός διμήνου τι γίνεται με τους σχολικούς συμβούλους. Είναι ένα πράγμα που καθυστερήσαμε κι εμείς από όταν αναλάβαμε και σήμερα είναι πέντε εβδομάδες από τότε που αναλάβαμε. Είναι ένα θέμα εξαιρετικά σύνθετο, αλλά πάρα πολύ σημαντικό για να προωθηθούν και οι μεταρρυθμίσεις αλλά και το θέμα της ποιότητας των σπουδών.

        Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή ακούω τον εαυτό μου να λέει προφανότητες, οπότε να σταματήσω και να πω ότι είναι στις άμεσες προτεραιότητες να δούμε πως θα διοριστούν η επόμενη φουρνιά που θα διοριστεί.

                        Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.