Το σχόλιό μου στη Δημόσια Διαβούλευση του Υπ. Παιδείας για το Νέο Εκπαιδευτικό Σύστημα. Αλκαίος Ιωάννης

Επί του 1ου άρθρου με θέμα: "Έννοια και Σκοποί του Γενικού Λυκείου"

«Θα έρθει κάποια στιγμή που η τέχνη θα εξοριστεί για τα καλά από τη ζωή μας, που η επιρροή της πάνω στη ζωή θα είναι μηδαμινή.» 

Friedrich Hegel, 1770-1831, Γερμανός φιλόσοφος

Με λύπη μου διαπιστώνω ότι ήρθε αυτή η οριακή στιγμή, κατάπτωσης του πολιτισμού, και με λύπη μου διαπιστώνω ότι ήρθε στη χώρα που γέννησε την Τέχνη, πείθοντας όλη την ανθρωπότητα για την υπέρτατη αξία της. Μια αξία που δυστυχώς στους νεοέλληνες παραμένει άγνωστη, παρ’ όλο που το Κράτος καυχιέται ότι τους παρέχει «γενική παιδεία υψηλού επιπέδου»! Μια αξία που παραμένει άγνωστη ακόμη και στους πολιτικούς και στους ειδήμονες σχεδιαστές.... των εκπαιδευτικών προγραμμάτων!

Λυπάμαι Κύριοι, αλλά οι στόχοι του νέου Λυκείου θα αποτύχουν για άλλη μια φορά, διότι περιέχουν φράσεις “copy-paste” από εκπαιδευτικά προγράμματα άλλων χωρών, και λέξεις των οποίων το νόημα δυστυχώς αγνοείτε.

ΠΡΩΤΟΝ: Διότι η παιδεία που παρέχετε δεν είναι «γενική» αλλά άθροισμα ειδικοτήτων. Αγνοώντας την έννοια της «καθολικότητας» όπως ορίζεται από τη φιλοσοφία, παρέχετε επιμερισμένη γνώση με αποτέλεσμα να αδυνατείτε να συμβάλλετε στην «ισόρροπη γνωστική, συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών». Πιθανόν, συμβάλλετε στη γνωστική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη, αλλά όχι στην «ισόρροπη ανάπτυξη» και όχι «όλων των μαθητών». Πέραν τούτου, δεν συμβάλλετε ούτε κατ’ ελάχιστον στη «συναισθηματική ανάπτυξη», διότι στο ελληνικό Λύκειο κανείς δεν νοιάζεται πώς αισθάνονται οι μαθητές, ούτε παρέχεται στους μαθητές η δυνατότητα να εκφραστούν, αφού έχουν καταργηθεί παντελώς τα μαθήματα Τέχνης.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Διότι «η προαγωγή της δημιουργικότητας» φαίνεται να μην έχει απασχολήσει καθόλου τους σχεδιαστές σχολικών προγραμμάτων. Αλήθεια, σε ποια από τα μαθήματα του νέου προγράμματος, παρέχεται στους μαθητές η δυνατότητα να δημιουργήσουν; «Δημιουργοί» στη γλώσσα μας θεωρούνται μόνον οι καλλιτέχνες. Επίσης οι καλλιτέχνες, είναι οι μόνοι που χαρακτηρίζονται «Συνθέτες», διότι η συνθετική σκέψη, είναι άμεσα συνυφασμένη με τη δημιουργική. Οι μη δημιουργοί, που φτιάχνουν πράγματα, στερούμενοι όμως της βαθύτερης συνθετικής σκέψης, της ικανής να εντάξει τα μέρη στο ΟΛΟ, ονομάζονται «κατασκευαστές» και «τεχνοκράτες». Ας μη συγχέουμε λοιπόν, τη δημιουργικότητα με την κατασκευαστική ικανότητα, και ας πάψουμε να προσφέρουμε ψευδείς υποσχέσεις στα παιδιά, όντας αποφασισμένοι να εξορίσουμε την Τέχνη από την εκπαίδευσή τους.

ΤΡΙΤΟΝ: Η «πολιτιστική μας κληρονομιά» είναι μια κληρονομιά Φιλοσοφίας, Επιστήμης και Τέχνης. Το τρίτο μέρος της, φαίνεται να το αγνοείτε παντελώς, και κατά συνέπεια, ή δεν μπορείτε, ή δεν θέλετε να γοητεύσετε τους νέους με το μεγαλείο της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς εντάσσοντάς τους στην «Κοινωνία των Ευρωπαίων Πολιτών». Διότι στην Ευρώπη, Κύριοί μου, η Τέχνη πρωτοστατεί, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και σε όλες τις εκδηλώσεις των Πολιτών της. Ενώ αντίθετα οι νεοέλληνες στην πλειοψηφία τους, όχι μόνον δεν μπορούν να δημιουργήσουν, αλλά αδυνατούν ακόμη και να δουν ένα Έργο Τέχνης, εμβαθύνοντας έστω και στοιχειωδώς στην ουσία του. Με αποτέλεσμα η πνευματική φτώχεια, να αποτελεί το κύριο διαφοροποιό στοιχείο των νεοελλήνων από τους Πολίτες της Ευρώπης, μια φτώχεια που αποκομίζουν προφανώς, από το πτωχό πνευματικά, σύστημα της εκπαίδευσής τους.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Ο σεβασμός της διαφορετικότητας, είναι αδύνατον να καλλιεργηθεί στο ελληνικό σχολείο, όταν δεν αναγνωρίζεται η διαφορετικότητα των δημιουργών, οι οποίοι από πολύ νωρίς ωθούνται δια της βίας στο περιθώριο. Αλήθεια, ποια «πολυπολιτισμική κοινωνία» προωθείτε, όταν έχετε εξορίσει από το σχολείο τον πολιτισμό; Η «πολιτισμική ετερότητα» προκύπτει από τους ανθρώπους που διαφοροποιούνται από τις μάζες αποφασίζουντας να εκφραστούν, δίχως να υπολογίζουν τις συνέπειες. Και αυτούς τους ανθρώπους τους έχετε εξορίσει από τα σχολεία σας, διότι δεν θέλετε ανθρώπους ικανούς να σκέπτονται και να εκφράζονται. Αλλά ρομποτάκια ικανά να απορροφούν την παρεχόμενη από εσάς «ύλη» και να την αναπαράγουν άριστα! Επειδή η έκφραση αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, ο σεβασμός της, πρέπει απαραιτήτως να ενταχθεί στους σκοπούς του Γενικού Λυκείου, ασχέτως αν (όπως δείχνουν τα πράγματα) δεν συμπαθείτε τα ελεύθερα εκφραζόμενα άτομα.

ΠΕΜΠΤΟΝ: Ισχυρίζεστε, ότι «Η ενδυνάμωση των αξιών της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης και η διαμόρφωση συνείδησης ενεργού πολίτη» αποτελεί σκοπό του Γενικού Λυκείου. Αλήθεια, σε ποια αξία της ελευθερίας αναφέρεστε, όταν περιορίζετε στο απόλυτο την ελευθερία της εικαστικής και της μουσικής έκφρασης; Όταν αποφεύγετε να την καλλιεργήσετε και να την ενδυναμώσετε; Πέραν τούτου, ποιο μάθημα του Γενικού Λυκείου, πέραν της ερευνητικής εργασίας, ενδυναμώνει τη «συλλογικότητα και την αλληλεγγύη»; Πώς είναι δυνατόν να καλλιεργηθεί η συλλογική συνείδηση, σε ένα διαρκές εξεταστικό κέντρο, όπου κρίνονται αποκλειστικά οι ατομικές επιδόσεις; Η μουσική, η ποίηση, η ζωγραφική, η αρχιτεκτονική, ο χορός, το θέατρο, είναι δράσεις εκ φύσεως συλλογικές και όταν προσφέρονται με τρόπο μη ανταγωνιστικό, αποκτούν τη μαγική ικανότητα να ενδυναμώσουν την αλληλεγγύη.

ΕΚΤΟΝ: Όταν μπορέσετε να δημιουργήσετε, έστω και κατ’ εξαίρεσιν, ένα περιβάλλον μη ανταγωνιστικό, θα έχετε διασφαλίσει την «ισορροπία στη σχολική ζωή», «ώστε οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα να συνδυάζουν τη γνώση, τον ελεύθερο χρόνο, τη δημιουργία και τη συμμετοχή». Λυπούμαι αλλά με μαθήματα μόνον θεωρητικά, που επιβραβεύουν αποκλειστικά τις ατομικές επιδόσεις, εξασφαλίζετε ίσως την εισαγωγή στα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, αλλά όχι την ισορροπία, διότι καλλιεργείτε μονομερώς τον ανταγωνισμό.

ΕΒΔΟΜΟΝ: «Δεξιότητες» δεν είναι μόνον η «εφαρμογή της γνώσης» και η «επίλυση προβλημάτων». Αυτές τις δεξιότητες αγαπητοί μου, έχουν και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, είναι επομένως πολύ λίγες για τους ζωντανούς ανθρώπους! Μήπως θέλετε να κάνετε τους ανθρώπους μηχανές; Αν όχι, τότε θα πρέπει να αναπτύξετε και τη δημιουργική δεξιότητα, αφού προηγουμένως μάθετε τι σημαίνει ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

ΟΓΔΟΟΝ: Παραβλέπετε το γεγονός ότι «η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών» θα είναι ικανοποιητική όταν θα δοθεί η δυνατότητα στους μαθητές να χρησιμοποιήσουν τη τεχνολογία για να ενδυναμώσουν την εκφραστική και δημιουργική τους ικανότητα. «Κομπιούτερ» δεν είναι μόνον η υπολογιστική μηχανή, αλλά και η μηχανή που ζωγραφίζει, που σχεδιάζει κατοικίες και περιβάλλοντα, η μηχανή που παράγει και συνθέτει μουσική, η μηχανή που προβάλλει τις δημιουργίες μας. Λυπούμαι αλλά οι νέες τεχνολογίες δεν αξιοποιούνται επαρκώς, όταν εξορίζετε από το σχολείο την Τέχνη.

ΕΝΑΤΟΝ: Αλήθεια, πώς φαντάζεστε τη νέα αγορά εργασίας στη χώρα μας; Ως μία αγορά ανοικτή μόνον στους εργάτες; Δεν θα υπάρχουν στη νέα αγορά εργασίας δημιουργοί; Κρίμα! Διότι όλη η ανθρωπότητα εκτιμά τη χώρα μας χάριν του γεγονότος ότι υπήρξε κάποτε παραγωγός Πολιτισμού και Τέχνης! Κρίμα, διότι περιμένει όλη η ανθρωπότητα από τους Έλληνες, να ξαναπαράξουν Πολιτισμό και Τέχνη! Καθώς έχουν την μοναδική ευκαιρία να κατοικούνε στην Πηγή τους!

Λυπάμαι Κύριοι, αλλά και στους εννέα στόχους σας για το Νέο Λύκειο έχετε εκ των προτέρων αποτύχει. 

ΠΗΓΗ

Το link της δημόσιας διαβούλευσης, όπου θεωρώ αναγκαίο να σχολιάσουν όλοι. http://www.opengov.gr/ypepth/?p=1686&cpage=1#comment-12292