Τα δύο άκρα υπάρχουν. Εσύ με ποιο είσαι;

Φυσικά και είναι σωστή η θεωρία των δύο άκρων.

Το ένα άκρο είναι οι Αριστεροί, οι αγωνιστές της Δημοκρατίας, που πήραν τα όπλα εναντίον του κατακτητή- όλων των ειδών τα όπλα, από τα αυτοσχέδια χωνιά, τα πινέλα και τις μπογιές, τα συσσίτια, τα ντουφέκια, τις παράνομες εφημερίδες-

Που με κίνδυνο της ζωής τους, με προσωπικές θυσίες οι οποίες τους στοίχισαν οικογένειες, δουλειές, σπουδές και την ελευθερία τους, πήραν μέρος σε κάθε χρήσιμο και....κρίσιμο κοινωνικό αγώνα.

Που «περπάτησαν τον Θάνατο δίχως να σκοντάψουν.»

Εκείνοι, που αν και το έβλεπαν πως θα τους εκτελέσουν, από αμούστακα παλληκαράκια μέχρι γέροντες και από κοπελίτσες που τραβούσαν κατά πάνω στα τανκς μέχρι μάνες που άφηναν τα παιδιά τους στους δρόμους,

που αν και γνώριζαν πως θα σταλούν στη φυλακή ή στην εξορία για πολλά χρόνια,

ΠΟΤΕ δεν απαρνήθηκαν τις ιδέες τους. Λεβέντικα, προχωρούσαν στα 6 βήματα του συνήθους τόπου εκτελέσεων, στα οχηματαγωγά και αρματαγωγά με τα οποία μεταφέρονταν στις εξορίες, στις φυλακές.

Επειδή αγαπούσαν τον Ανθρωπο και την Πατρίδα τους και ήταν περήφανοι για την ιδεολογία τους με την οποία πίστευαν ότι θα αλλάξουν τον κόσμο

Το άλλο άκρο είναι οι δολοφόνοι, οι στρατιές του παρακράτους, τα μαύρα φαντάσματα του φασισμού, οι χρυσαυγίτες, οι θαυμαστές των ναζί.

Που με ηδονή δέρνουν και σφαγιάζουν μειονότητες στο σκοτάδι, στα σκοτάδια της εκτροπής, του εγκλήματος, της ρητορικής του μίσους.

Αυτοί, που μόλις για κάποιο λόγο μπουν –τι ατυχία τους- στο μικροσκόπιο των αρχών των τόσο απρόθυμων να τους ερευνήσουν και να τους διώξουν, αρχίζουν να μυξοκλαίνε. «δεν το έκανα εγώ, κύριε… εγώ είμαι καλό παιδί».

Κότες λειράτες οι μπρατσαράδες. Ανθρωπάρια δειλά, που μόλις η ατιμωρησία τους αρθεί, σέρνονται σαν γυμνοσάλιαγκες στο χώμα.

Εξακολουθήστε να τους ψηφίζετε, νοικοκυραίοι. Για τις σβάστικες, την ψευτιά τους, τα ματωμένα χέρια τους, για τον τρόμο που σπέρνουν όταν μαζεύονται σε συμμορίες, αλλά πιο πολύ για την παλληκαριά που δεν έχουν.

Φιλήσυχοι άνθρωποι, του μεροκάματου. Ανθρωπάκια…
ΠΗΓΗ: http://neyrospastis.wordpress.com/