ΡΑΣ: ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ρ.Α.Σ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ANTIMNHMONIAKH ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

- ΕΚΛΟΓΕΣ Β’ ΕΛΜΕ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ: ΤΕΛΙΚΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ Η «ΤΑΧΥΦΑΓΙΑ»

- Πέρα και έξω από τη «βαθιά ψυχή» του καθηγητή 

Η Ριζοσπαστική Αντιμνημονιακή Συσπείρωση (ΡΑΣ) πήρε 48 ψήφους -χωρίς έδρα στο νέο Δ.Σ. διατηρώντας όμως τις δυνάμεις της (χάσαμε 9 ψήφους από το 2012) μέσα στο «νέο» κύμα των δήθεν "ακομμάτιστων" τεχνοκρατών του νεοΠΑΣΟΚ και των νεορθόδοξων της ευρωλάγνας δεξιάς με περιτύλιγμα τα ψυχρά πλήκτρα των νέων τεχνολογιών, σταθήκαμε όρθιοι, παρά τις δυσκολίες και της αδιαφορίας που υπάρχει στο κλάδο και στη.........
κοινωνία. 

Διαπιστώσαμε για μια ακόμη φορά ότι οι Συλλογικές διαδικασίες των συνελεύσεων και της διαπάλης των ιδεών και των θέσεων έχουν απαξιωθεί από το μεγαλύτερο μέρος των συναδέλφων. Αποτέλεσμα το σωματείο να έχει χρόνια τώρα μετεξελιχθεί σε “clab” ψηφοφόρων για την επικύρωση των κομματικών αναφορών του καθενός. Πρακτική που υποβιβάζει στη συνείδηση του εργαζόμενου το συλλογικό υποκείμενο και ως υπόδειγμα δράσης ωριμάζουν η ατομική «ευτυχία» και η προσοντοποίηση κάτι που ενισχύει ο νεοφιλελευθερισμός και η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση με τις οικονομικές ολοκληρώσεις του ως διαβατήριο απασχόλησης στη ζούγκλα της ιδιωτίας! 

Ο νέος τρόπος κοινωνικοποίησης πλέον γίνεται μέσα από τις ατομικές λύσεις, που ξεπερνούν τις μέχρι τώρα δομικές χωρικές συντεταγμένες των συλλογικών υποκειμένων που έχουμε χρησιμοποιήσει ως εργαλεία χειραφέτησης του κόσμου της μισθωτής εργασίας. Καταστρέφεται η αλληλεγγύη, η συναδελφικότητα και η έγνοια για αυτόν που δεν ήρθε σήμερα στο σχολείο. Στη θέση τους καθιερώθηκε ένας ουδέτερος πολιτισμός, μια συντεχνιακή και διασπαστική λογική ο ανιστόρητος και ευκαιριακός συνδικαλισμός. Αποδεχόμενοι ουσιαστικά την πολιτική της κυρίαρχης αντίληψης στην εκπαίδευση.

Ένα μεγάλο μέρος από το σώμα των καθηγητών επιμένει στην ενίσχυση της φιλελεύθερης αντίληψης, όταν η ευρωπαϊκή ελίτ και η γερμανική ολιγαρχία έχουν φτωχύνει τον Ελληνικό λαό και θα πάρουν τα σπίτια όσων (όλων) πίστεψαν τη γη της «επαγγελίας» της «εύφορης» κοιλάδας της Ε.Ε. των εμπόρων των Εθνών και της ιδιοκτησίας, που πλέον δεν κρατικοποιείται αλλά ιδιωτικοποιείται στον χρηματιστηριακό τζόγο! Όλοι αυτοί οι καθηγητές κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν (παρά τα ζόρια που τραβάνε και οι ίδιοι) και στηρίζουν αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές που οδηγούν στην πλήρη εξαθλίωση όλων μας. Στηρίζουν με τη ψήφο τους ουσιαστικά μια συγκυβέρνηση που κόβει μισθούς και συντάξεις, που οδηγεί στη διάλυση της δημόσια εκπαίδευση, στην παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, την εξαθλίωση των οικογενειών μας, την μετανάστευση των νέων επιστημόνων κ.α. βάζοντας «βόμβα» στα θεμέλια της ενότητας και της συνοχής του σωματείου. Όλα αυτά δεν έχουν σχέση με τη σημερινή Ελλάδα. Καμία! Αυτά γίνονταν παλιά. Συνέβαιναν επί Τουρκοκρατίας. Και είναι πραγματικά να φρίττεις και να τρέμεις από οργή με τα (επί Τουρκοκρατίας…) βάσανα του λαού.

Δεν είμαστε διατεθειμένοι να συμμετάσχουμε στη «σφαγή των αμνών», και μάλιστα με την υπογραφή μελών του ίδιου σωματείου και πλέον όλοι αυτοί αναλαμβάνουν σοβαρές ευθύνες για τη συνέχεια. Δεν θα μας καθηλώσουν οι σκουριές της αδράνειας, που παραδίδουν μια κοινωνία ολόκληρη στα γερμανικά σκλαβοπάζαρα νομίζοντας ορισμένοι ότι θα τη βολέψουν οι ίδιοι, όπως στην παλιά κατοχή έκαναν οι μαυραγορίτες. 

Τα εκλογικά αποτελέσματα στην Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας είναι χαρακτηριστικά, όπου για μια ακόμη φορά περίσσεψε η υποκρισία και η «ταχυφαγία» των εύπεπτων και ανέξοδων λύσεων πέρα και έξω από τη «βαθιά ψυχή» του καθηγητή και της καθηγήτριας της τάξης. Βρήκε την αποδοχή ενός μεγάλου μέρους καθηγητών ένας συστημικός κομφορμισμός κυρίως της νέας φουρνιάς, που μπήκαν στα σχολεία (ας όψονται όλοι εκείνοι, που σαν «αγέλαστος πέτρα» αγωνίστηκαν στα πέτρινα χρόνια για να βρουν έτοιμες τις θέσεις όλοι αυτοί), που για όλα εκείνα, που αγωνίστηκαν εκείνοι τώρα ορισμένοι «ακομμάτιστοι» «Ιερολοχίτες» του κλάδου «μάχονται» να τα παραδίδουν χωρίς αντίδραση. 

Μπροστά στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του νέου συνδικαλιστικού συγκυβερνητισμού και την παραπλάνηση των εργαζομένων περί σωτηρίας αυτών με τα ιδιαίτερα προσόντα και άλλα φιλοευρωπαϊκά πρότυπα, που στοχεύουν στην ταξινόμηση και την διαμόρφωση της νέας πυραμίδας της κοινωνικής ιεραρχίας, τα σχέδια αυτά πρέπει να συντριβούν στον «ύστερο» δρόμο τους από τους ανυπότακτους εργαζόμενους-καθηγητές κόντρα και στις παρατάξεις του «ειρηνικού» δρόμου. 

Τίποτε δεν περιμένουμε απ’ όλους αυτούς αλλά και τίποτε δεν χαρίζουμε σε κανέναν από την μνημειακή εικόνα της ιστορίας του εκπαιδευτικού κινήματος. Αντέξαμε και σε δυσκολότερα. Από τις νέες διεργασίες στο εργατικό και κοινωνικό επίπεδο φαίνεται να απουσιάζουν ή και να αδιαφορούν και οι συνάδελφοι εκείνοι που εφησυχασμένοι έχουν επιλέξει τον δρόμο της σιγουριάς των «ανακτόρων» τους.

Θα περιμένουμε την συγκρότηση του Δ.Σ. της Β’ ΕΛΜΕ και τις κρίσιμες αποφάσεις που θα δικαιολογούν και τις διακηρύξεις περί ανεξαρτησίας των λόγων και έργων και ύστερα θα τοποθετηθούμε συνολικότερα. Με αυτοκριτική αλλά προτείνοντας οργανωτικές πολιτικές διεξόδου από την στενωπό της αναβλητικής διαχείρισης και αδιαφορίας. Δεν θα επιτρέψουμε πλέον σε κανέναν «εκπρόσωπό» μας «ανεξάρτητο» ή μη να κάνουν τον κλάδο ουραγό των εξελίξεων. Χωρίς μεγάλα ιστορικά γεγονότα της γενιάς μας, που χρειάζεται, δεν μπορεί να αφυπνιστεί, ο «βουβός» γίγαντας (καθηγητές) και θα παραμένει απλός ψηφοφόρος των κομμάτων που ευθύνονται για τη σημερινή του κατάντια ενώ θα γίνεται πιο επιρρεπείς σε υποσχέσεις. Σε έναν τόπο, που βουλιάζει από την υπανάπτυξη και την αδράνεια-των πολιτών-με ένα μέλλον αβέβαιο για τη νέα γενιά τα αποτελέσματα των εκλογών στους εκπαιδευτικούς του νομού τον αδικούν. Δεν βολευόμαστε με μια διαχειριστική αλλά με μια οραματική αντίληψη για το συνδικαλιστικό κίνημα για μια ΕΛΜΕ που θα συγκρούεται τόσο για τα μικρά όσο και για τα μεγάλα ζητήματα του κλάδου. 

Καλούμε το νέο Δ.Σ. της Β’ ΕΛΜΕ στην σημερινή αρνητική πολιτική συγκυρία κατά την συγκρότησή του να λάβει σοβαρά υπόψη ορισμένες βασικές θέσεις, που είναι και θέσεις του τελευταίου 16ου συνεδρίου (Ιούνιος 2013) της ΟΛΜΕ που παραθέτουμε.

Ενδεικτικά:

1. Καταγγελία των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων για την εκπαίδευση.

2. ΟΧΙ στην αξιολόγηση-χειραγώγηση που οδηγεί σε στέρηση μισθού και τις απολύσεις. 

3. Να μην περάσει η κατάργηση της ελευθερίας του καθηγητή και ο έλεγχος του εργάσιμου χρόνου παρουσίας με τοποθέτηση χρόνο-έλεγχου (ωρολόγια) στα σχολεία.

4. Κατάργηση του αυταρχικού και αντιδημοκρατικού πειθαρχικού νόμου. 

5. Διεκδικούμε αγωνιστικά την επαναφορά των μισθών μας και την επιστροφή των περικοπών.

6. Πλήρης δημόσια και δωρεάν υγειονομική περίθαλψη για όλους-ΟΧΙ στον αργό θάνατο του ΕΟΠΥΥ

7. Δέσμευση για αγωνιστική απάντηση μαζί με τους συναδέλφους συνταξιούχους για την αντιμετώπιση των περικοπών των συντάξεων και του εφάπαξ.

8. Το Δ.Σ. απαιτεί την οργανική επιστροφή όλων των διαθέσιμων συναδέλφων-Καμία απόλυση καθηγητών.

9. Να ενταχθούν οι ΣΕΚ στο τυπικό σύστημα εκπαίδευσης αντί της άτυπης κατάρτισης 

Αγρίνιο 28 Νοεμβρίου 2013

ΡΑΣ