Την πρώτη φορά που άκουσα για τον καταρράχτη του Μοκιστιάνου αισθάνθηκα ενοχές που ως γέννημα και θρέμμα της Μυρτιάς δεν γνώριζα καλά αυτή την εξωτική δωρεά της φύσης. Όλοι και όλα είχαν αποκοιμηθεί γύρω μου, τόσα χρόνια δεν ξύπναγαν, να νιφτούν, ν’ αντερωθούν, να πιουν το καφεδάκι τους και ν’ αρχίσουν να λένε;
Ο Γιάννης Τσουγκράνης πριν δέκα περίπου χρόνια μου είχε πει ότι είδε στη....... Μυρτιά έναν τεράστιο καταρράχτη από το ελικόπτερο. Είχε πάρει αεροφωτογραφίες, τις οποίες ουδέποτε καταφέραμε να βρεθούμε για να μου τις δείξει.
Όσο σκέφτομαι ότι εικοσιπέντε χρόνια πριν είχαμε επιχειρήσει με τον Κώστα Κωνσταντόπουλο να εξερευνήσουμε το ρέμα του Μοκιστιάνου αναζητώντας μια ευρεσιτεχνία για ν’ ανεβάσουμε νερό στον Παλιουριά και σταματήσαμε λίγο πιο κάτω απ’ αυτόν τον υπέροχο καταρράχτη, μούρχεται να τρελαθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι αντίστοιχα της ανάρτησης και να μην θίγουν την προσωπικότητα κανενός πολίτη.
Ευχαριστώ για τη Συμμετοχή