Ας προσπαθήσουμε να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ καθαρά για την τριπλή ταμπακιέρα… Εκπ/κή Παρέμβαση Αχαίας

Εκπαιδευτική Παρέμβαση Αχαΐας αυτόνομο μέλος των Παρεμβάσεων – Συσπειρώσεων Δ. Ε.
Μπέρλοχτ Μπρέχτ: «Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα αυτός που τον αγώνα θέλει ν’ αποφύγει:γιατί θ’ αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού, όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν αγωνιστεί»

Στηρίζουμε το Ψηφοδέλτιο Αντίστασης για το ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας και διεκδικούμε την ψήφο σας για το τοπικό παράρτημα της ΑΔΕΔΥ

Συνάδελφοι, -σσες

Ας προσπαθήσουμε να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ καθαρά για τηντριπλή ταμπακιέρα…

Στο κείμενο – κάλεσμα αυτό δε θα αναπτύξουμε τα γνωστά ζητήματα που κουβεντιάζουμε παντού – τώρα πάνω κάτω τα ξέρουμε οι πολλοί. Εξάλλου εμείς στηρίζουμε εν πολλοίς το Ενιαίο Μέτωπο Αντίστασης καθηγητών στην Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας, παρά τις δυσκολίες. Βεβαίως οφείλουμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς και στο ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας, οδηγώντας τις ......
παρατάξεις του πρώην δικομματισμού στα τάρταρα. Εκεί που οδήγησαν τα κόμματα στα οποία αναφέρονται τόσο τον κόσμο της εργασίας, του πολιτισμού, τη νεολαία και τους ανήμπορους, όσο και την ίδια τη χώρα,προσβλέποντας στην καπιταλιστική ολοκλήρωση της Ε.Ε.Έτσι έχουν αναγάγει σε δόγμα το ευρώ (με κάθε θυσία), όπως και όλες τις άλλες πολιτικές της Ε. Ε. όπως και του Δ.Ν.Τ.

Βρισκόμαστε στην Ευρώπη της Ε.Ε., αρκετά απροετοίμαστοι, στο μέσο ενός πολιτικού, οικονομικού, κοινωνικού και πολιτισμικού τυφώνα. Ο υπαρκτός καπιταλισμός βρίσκεται σε κρίση από το 1972. Απάντησε μέσα στη καρδιά του (ΗΠΑ, Αγγλία) με τον νεοφιλελευθερισμό τον οποίο εξήγαγε επιθετικά στη λατινική Αμερική με το ΔΝΤ και την παγκόσμια τράπεζα, ομοίως και σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής. Συνέτεινε στην κατάρρευση των υπαρκτών γραφειοκρατικών σοσιαλισμών. Επέλεξε τοπικούς πολέμους. Οργάνωσε την μεγάλη επίθεση στις περιφερειακές κυρίως χώρες της ΕΕ. Η ηγετική «ομάδα» του ΠΑΣΟΚ υπηρέτησε αυτή τη στρατηγική και με την είσοδο του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη, που σχεδιασμένα σπρώχνει και τη χώρα μας σε μπανανία της «γερμανικής» Ε. Ε. και εμάς – το λαό – σε δουλοπαροικία και συν-ακολούθησαν ΛΑΟΣ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, όπως και τα διαπλεκόμενα Μ.Μ.Ε.

Οφείλουμε να απαντήσουμε με νέο όραμα σε όλα τα επίπεδα. Και στο περιεχόμενο και στη δομή, αδιαίρετα. Ο κλασσικός κομματισμός, η γραφειοκρατία στα συνδικάτα και η λογική της ανάθεσης έχουν οριστικά νεκρωθεί.

Ι) Στην εκπαίδευση για να αντιπαλέψουμε το ήδη υποβαθμισμένο δημόσιο σχολείο και το σχολείο της αγοράς που έρχεται. Να κρατήσουμε τις παλιές δομές των πρωτοβάθμιων συνδικάτων εισάγοντας νέα στοιχεία, όπως: Προτεραιότητα στις συνελεύσεις, δημιουργίας όρων ανακλητότητας των εκλεγμένων, διεύρυνση του κλάδου (πορεία ενοποίησης των πάσης φύσεως εκπαιδευτικών).Να ενωθούμε ως κλάδος στους χώρους δουλειάς (εμείς στα σχολεία), κάνοντας το σχολείο μέρος της γειτονιάς του, ενώνοντας εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές, ανθρώπους του πολιτισμού, σπάζοντας την απομόνωση, και δημιουργώντας κοινωνικές και πολιτισμικές συμμαχίες. Έτσι θα αναβαθμίσουμε τα πρωτοβάθμια σωματεία σε κέντρα συντονισμού και αφήνοντας πίσω τη φθαρμένη λογική της ανάθεσης και της πελατειακής στρέβλωσης.

ΙΙ) Στο χώρο του δημοσίου τομέα (μετωπικά και με του ιδιωτικού) να αναπτύξουμε συμμαχίες οριζόντια, παλεύοντας και για τις νέες δομές. Έτσι παράλληλα το τοπικό παράρτημα της ΑΔΕΔΥ να μην αποτελεί άντρο εργατοπατέρων ή συνδικαλιστών εγκλωβισμένων στις εκτελεστικές αποφάσεις μιας απόμακρης κεντρικής ΑΔΕΔΥ ή στις ευθύγραμμες γραμμές των κομμάτων τους. Παράλληλα οφείλουμε να διευρύνουμε το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων διαπερνώντας τον με το νέο πνεύμα, έως ότου το τοπικό παράρτημα θα πάψει να λειτουργεί ως τέτοιο, αλλά ως χώρος συντονισμού από τα κάτω. Έτσι θα ξεπεραστεί το ημίμετρο των πολλών μονοήμερων απεργιών ή και ατελέσφορων στάσεων εργασίας χωρίς συλλογική δράση.

ΙΙΙ) Στο κεντρικό πολιτικό, να ξεπεράσουμε ψευδαισθήσεις και αυταπάτες και κεντρική ανάθεση στο «κόμμα μάγο» και να πάρουμε την υπόθεση της κοινής μας ζωής και προκοπής στα δικά μας χέρια, στο δικό μας μυαλό, στη δική μας καρδιά. Μόνο έτσι θα φουντώσει ένα νέο σχέδιο ανατροπής που περνώντας από ένα μακρύ κοινωνικό και πολιτικό ανένδοτο, να καταλήξει σε γενική πολιτική απεργία έως εσχάτων. Με μορφές και άμεσης δημοκρατίας (απέναντι στα φασιστικά – ναζιστικά πρότυπα), δικτυωμένοι πολυποίκιλα, δημιουργούμε τους όρους για εξουσία του κόσμου της εργασίας και του πολιτισμού, αφήνοντας πίσω το αβέβαιο των κομμάτων που άλλα διακηρύττουν και άλλα πράττουν. Με συντακτική εθνοσυνέλευση να: διαγράψουμε μονομερώς το απεχθές (θεσμικό κυρίως) χρέος, αρνηθούμε τις δανειακές συμβάσεις – αγγλικό δίκαιο, διώξουμε την τρόικα, ξεκαθαρίσουμε τη σχέση μας με την Ε.Ε., οργανώσουμε την παραγωγή και τις τράπεζες, ξανα-δομήσουμε όλα τα δημόσια αγαθά και κατακτήσεις, πάρουμε τη μοίρα της ζωής στα χέρια μας.

Πάτρα, 4 Δεκέμβρη 2012