Εκπαίδευση για λίγους και «εκλεκτούς»

Γράφει ο Γιώργος Κ. Καββαδίας, Εκπαιδευτικός - ερευνητής

Για την υποχρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης και την εξαθλίωση των εκπαιδευτικών δεν επαρκεί η δικαιολογία των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης, αφού είναι μόνιμη και...διαρκής, άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιχείρηση κατεδάφισής της. Πολύ περισσότερο αποκαλυπτική είναι η εκπαιδευτική πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, με στόχο τον πνευματικό ευνουχισμό της νέας γενιάς.

Τα πρωτοφανή ποσοστά σχολικής αποτυχίας στην Α' Λυκείου, το ακόμα πιο σκληρό εξεταστικό σύστημα και η συνολική αποδόμηση του περιεχομένου σπουδών διαμορφώνουν ένα νέο μοντέλο εκπαίδευσης ακόμα πιο ταξικό, για «λίγους και εκλεκτούς», που απορρίπτει τη νέα γενιά και την εκδιώκει προς την άτυπη εκπαίδευση, τη μαθητεία, τη «μαύρη εργασία». Τα νέα βιβλία, πέρα από την ιδεολογική μονομέρεια, την αντιεπιστημονική προσέγγιση της πραγματικότητας, θρυμματίζουν τις γνώσεις με αποτέλεσμα να χάνεται η σχέση αιτίας και αποτελέσματος, καθώς και κάθε νόημα σε τέτοιο βαθμό που οδηγούν σε βιασμό της πνευματικής συγκρότησης. Σε αυτό συμβάλλει και η διάρθρωση της ύλης και τα ακριβοπληρωμένα, στους πρόθυμους γραφειοκράτες - σχολικούς συμβούλους και ημετέρους, προγράμματα σπουδών.

Παράλληλα για τους εξόριστους του λυκείου δημιουργούνται με τον Νόμο 4186 οι ΣΕΚ (Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης). Πρόκειται για μεταγυμνασιακά ΙΕΚ. Τα περισσότερα από αυτά θα είναι ιδιωτικά, αφού οι σχολάρχες των ΙΕΚ θα μπορούν να τα ιδρύουν σχεδόν αυτοδίκαια. Ετσι κι αλλιώς οι ΣΕΚ θα ανήκουν στη «μη τυπική εκπαίδευση», δηλαδή στον Οργανισμό Διά Βίου Μάθησης που απλώς εποπτεύεται από το υπουργείο Παιδείας. Στις ΣΕΚ, λοιπόν, θα υπάρχει πρόωρη κατάρτιση και μαθητεία (ουσιαστικά απλήρωτη εργασία σε επιχειρήσεις). Οι 15χρονοι μαθητές πρέπει να πάρουν στενή ειδίκευση και κατάρτιση και κυρίως να δουλεύουν χωρίς πολλές απαιτήσεις. Χρειάζεται να εξοικειωθούν με τη μελλοντική «εργασία» των 400 ευρώ, για την οποία δεν χρειάζονται ούτε ολοκληρωμένες προσωπικότητες, ούτε αμφισβητήσεις του συστήματος εκμετάλλευσης.

Αυτές οι κατευθύνσεις έχουν χαραχθεί από τις αρχές της δεκαετίας του '90 από την ΕΕ. Η πολιτική της κυβέρνησης, όπως υπαγορεύεται από ΕΕ και ΔΝΤ και αποτυπώνεται στις περιβόητες εκθέσεις και πορίσματα του ΟΟΣΑ, έχει ως άξονα: μόρφωση για τους λίγους - κατάρτιση για τους πολλούς! Αυτό ήταν το δόγμα της «μεταρρύθμισης» Γ. Αρσένη το 1999, αυτό υλοποιείται και σήμερα από τη δικομματική συγκυβέρνηση και μάλιστα με καλύτερους όρους υπέρ των εμπόρων της γνώσης.

ΕΘΝΟΣ