Κοινή λογική αντί ωμού εκβιασμού...

Όταν οι φαρμακοποιοί ζητούσαν από την ελληνική κοινωνία να διαφυλάξουν το φαρμακείο της γειτονιάς, που εξυπηρετεί τους πολίτες, και ειδικά τους συνταξιούχους και τις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, αλλά ακόμη και πολίτες που δεν είχαν πρόσβαση σε φάρμακα, από το νομοσχέδιο για το “άνοιγμα” του κλειστού ακόμη αυτού επαγγέλματος, η ελληνική κοινωνία τάχθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη στο πλευρό αυτών που αγωνίζονται καθημερινά να προσφέρουν φάρμακα 

στους ασθενείς, με πραγματικό ενδιαφέρον. Δηλαδή στο πλευρό της πλειοψηφίας των φαρμακοποιών που είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και που αγωνίζονται να τα φέρουν πέρα, καθημερινά παλεύοντας με τους δυσκίνητους και γραφειοκρατικούς μηχανισμούς ενός ξεπερασμένου πολλές φορές συστήματος υγείας που θα προσφέρει πραγματικά ποιοτικές υπηρεσίες στα ..... εκατομμύρια των ασφαλισμένων που μηνιαίως αιμμοραγούν για να είναι συνεπείς στις εισφορές τους. 

Από την άλλη πλευρά το Κράτος με το μόρφωμα του ΕΟΠΥΥ και θέλοντας να εμφανίσει ένα σύγχρονο υποτίθεται ασφαλιστικό σύστημα, ουσιαστικά συνένωσε υγιή με “προβληματικά” ασφαλιστικά ταμεία, αυξάνοντας έτσι το παργματικό έλλειμμα, το οποίο βέβαια εκτινάχθηκε από τις δραματικές συνέπειες της πενταετούς πλεόν ύφεσης. Αποτέλεσμα; Ακόμη και οι οφειλές του δημοσίου προς τους φαραμακοποιούς αυξήθηκαν αλματωδώς, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ακόμη και η ίδια η επιβίωση χιλιάδων επαγγελματιών του φαρμάκου. Είχαν προηγηθεί πολλές κινητοποιήσεις των φαρμακοποιών, που πίεζαν για τις οφειλές τους, με συνέπεια τις εικόνες καρκινοπαθών που στήνονταν στην ουρά για φάραμακα που δεν υπήρχαν, ή την αφάνταστη ταλαιπωρία τους στην αναζήτηση της αγωγής τους από νοσοκομείο σε νοσοκομείο...Και φυσικά οι εικόνες μιας κρίσης που έχει μετατραπεί σε ανθρωπιτική, να κάνουν το γύρο του κόσμου. 

Παρά τις διαβεβαιώσεις της Πολιτείας, η εξόφληση των οφειλομένων δεν ήταν η προσδοκόμενη για τους φαρμακοποιούς, με αποτέλεσμα την εξαγγελία νέας αναστολής πίστωσης στα εκατομμύρια των ασφαλισμένων από την 1η Σεπτεμβρίου, όταν οι ίδιοι-οι ασφαλισμένοι- είναι συνεπείς τόσο με το Κράτος, αφού κατακρατούνται οι ασφαλιστικές εισφορές τους, όσο και με τους φαρμακοποιούς, εφόσον πληρώνουν υποχρεωτικά τη συμμετοχή τους!

Στην παρούσα συγκυρία, μια πραγματικά έκτακτη και επώδυνη για όλους συγκυρία, 

-με 1,5 εκατομμύριο ανέργους, 

-με εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να μην μπορούν να έχουν στοιχειώδεις παροχές υγείας γιατί συρρικνώθηκε δραματικά το εισόδημά τους, 

-με χιλιάδες επαγγελματίες που τους χρωστά το Δημόσιο, ενώ έχουν καταβάλει τους νόμιμους φόρους, 

μία ακόμη αναστολή χορήγησης δωρεάν φαρμάκων στους εκατομμύρια ασφαλισμένους που είναι συνεπείς άλλωστε στις υποχρεώσεις τους, αποτελεί τουλάχιστον ΠΡΟΚΛΗΣΗ, στο σύνολο της κοινωνίας.

Αντί λοιπόν να τραβούν το σκοινί, και οι δύο πλευρές, έστω την ύστατη ώρα, μπορούν να εξετάσουν το περιθώριο ενός δίκαιου αμοιβαίου συμβιβασμού. Γιατί αν τελικά επικρατήσει ο ωμός εκβιασμός εκατομμυρίων ασφαλισμένων, αντί της αναγκαίας κοινής λογικής, τότε οι συνέπειες θα είναι κάτι παραπάνω από δυσάρεστες...

PNW