Κύριε Αρβανιτόπουλε, κλείστε τους, του Δημήτρη Καμπουράκη

του Δημήτρη Καμπουράκη

Λίαν προσφάτως έμαθα από σοβαρούς ανθρώπους που πονάνε τη δημόσια παιδεία και ανησυχούν με ειλικρίνεια για το μέλλον των παιδιών, ότι από πέρυσι εμφανίστηκε ένα καινούριο φαινόμενο αθλιότητας και μπαγαποντιάς στον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που φουντώνει επικίνδυνα.

Φροντιστήρια που ειδικευόντουσαν στην προετοιμασία των παιδιών για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, μετατρέπουν σωρηδόν τον εαυτό τους σε ιδιωτικά σχολεία ή μάλλον σε ιδιωτικά λύκεια. Κάνουν αίτηση στο υπουργείο Παιδείας, παίρνουν την άδεια λειτουργίας και στη συνέχεια συνεχίζουν να δουλεύουν ως φροντιστήρια.

Το πλεονέκτημα που διαφημίζουν είναι ότι τα παιδιά του λυκείου δεν χρειάζεται να «σκοτώνονται» πηγαίνοντας και στο σχολείο και στο φροντιστήριο, αφού μπορούν να φοιτούν μόνο στο δεύτερο παίρνοντας τίτλο και για το πρώτο. Αν και με βάση τον νόμο τα ιδιωτικά σχολεία είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν το αναλυτικό πρόγραμμα που έχει ορίσει το υπουργείο Παιδείας, μέσα στις αίθουσες κάνουν μόνο τα μαθήματα προετοιμασίας και κανένα άλλο.

Μέσα στο «πακέτο» που προσφέρουν αυτοί οι «επιχειρηματίες», υπάρχουν τέσσερα «ελκυστικά» πλεονεκτήματα για τους μαθητές αλλά και για όσους γονείς έχουν μοναδικό στόχο την εισαγωγή του παιδιού τους στα πανεπιστήμια:

1. Λιγότερη συνολική κούραση για το παιδί, αφού δεν μπαίνει πρωί και απόγευμα στην αίθουσα.

2. Μεγαλύτερη προετοιμασία στα λίγα μαθήματα που τους ενδιαφέρουν για τις εξετάσεις, αφού επί δυο ή τρία χρόνια διδάσκονται μόνο αυτά και όχι τα υπόλοιπα «άχρηστα».

3. Εκ’ των προτέρων διαβεβαίωση για άριστα στους βαθμούς όλων των μαθημάτων, είτε τα διδάσκονται είτε όχι. Ως γνωστόν, ο βαθμός επίδοσης στο λύκειο, μετρά στην συλλογή μορίων για εισαγωγή.

4. Ελάχιστη πρόσθετη επιβάρυνση απ’ αυτά που ούτως ή άλλως θα πλήρωναν οι γονείς για φροντιστήριο, η οποία όμως αντισταθμίζεται από τα ολοφάνερα συνολικά «οφέλη».

Τέλος, για να μην υπάρξει κανένα παρατράγουδο από πιθανή καταγγελία, έχουν μερικούς αδιόριστους καθηγητές «δευτερευόντων» μαθημάτων, οι οποίοι πληρώνονται ψίχουλα για να κάθονται απλώς σ’ ένα γραφείο και να μπαίνουν στις αίθουσες σε περίπτωση εφόδου, παριστάνοντας ότι διδάσκουν. Ξέρω ότι έχουν γίνει τέτοιοι έλεγχοι, όμως οι τσιλιαδόροι της εισόδου είχαν ειδοποιήσει και δεν αποκαλύφθηκαν παρατυπίες ικανές να οδηγήσουν σε αναστολή της λειτουργίας αυτών των «σχολείων».

Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με κατάργηση στην πράξη μιας ολόκληρης βαθμίδας της εκπαίδευσης. Είναι εγκληματικό, από όπου κι αν το κοιτάξει κανείς. Πρόκειται για την απόλυτη εμπορευματοποίηση, για εξευτελισμό της έννοιας της Παιδείας, αλλά και για αθέμιτο ανταγωνισμό απέναντι στα υπόλοιπα παιδιά που πάνε κανονικά στο σχολείο.

Κύριε Αρβανιτόπουλε, κάντε αυτό που επιβάλλεται ώστε να κλείσουν αύριο κιόλας και να αφαιρεθεί από τους ιδιοκτήτες τους η δυνατότητα να «δραστηριοποιηθούν» ξανά στον χώρο. Μην το αφήσετε να φουντώσει, να γίνει κοινό μυστικό, να πάρει διαστάσεις. Μην εμπιστευθείτε τους τυπικούς ελέγχους των προϊσταμένων στα κατά τόπους γραφεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κάθε περιοχής. Θέλουν οι άνθρωποι, αλλά δεν μπορούν. Χρειάζονται πιο δραστικές πρωτοβουλίες. Επειδή είμαι σίγουρος ότι θέλετε να το σταματήσετε εδώ, θα βρείτε τι πρέπει να κάνετε.

protagon.gr